روند رشد و رژيم غذايي بچه ماهي سوف معمولي (Sander lucioperca) در استخرهاي خاكي

اين تحقيق به مدت 45 روز در مركز بازسازي و حفاظت از ذخاير ژنتيكي ماهيان دريايي شادروان دكتر يوسف پور سياهكلواقع دراستان گيلان انجام گرفت.در اين مطالعه عادات غذايي بچه ماهيان سوف معمولي تا وزن 1 گرمي در 4 استخر خاكي 4 هكتاري مورد بررسي قرار گرفت. نمونه برداري از لارو و بچه ماهيان هر 15 روز يك بار انجام شد و در مجموع تعداد 320 قطعه بچه ماهي از استخرها صيد و محتويات شكمي آن ها مورد بررسي قرار گرفت. محتويات دستگاه گوارش در بچه ماهي سوف معمولي شامل روتيفر، دافني، سيكلوپس و شيرونوميد مي شد. در دوره لاروي، روتيفر و دافني هاي ريز جزو غذاي اصلي آن به حساب آمدند. در دومين دوره نمونه برداري (روز سي ام)، روتيفر و دافني از غذاهاي اصلي و ناپليوس سيكلوپس از غذاهاي فرعي مصرف شده بودند. در پايان دوره آزمايش دافني، سيكلوپس و شيرونوميد جزو غذاهاي اصلي محسوب مي شدند و روتيفر غذاي اتفاقي بود. نتايج نشان داد كه بيومس غذاي زنده در استخرهاي مورد مطالعه در ابتداي دوره پرورش افزايش ولي در انتهاي آن سير نزولي را نشان مي دهد. در هر نمونه برداري، شاخص هاي رشد مثل رشد روزانه (GR)، نرخ رشد ويژه (SGR) و ضريب چاقي (CF) اندازه گيري شدند. نتايج نشان داد كه GR با افزايش اندازه و وزن بچه ماهيان در طول دوره پرورش افزايش داشته است. همچنين كاهش SGR و CF در انتهاي دوره تنها به كاهش غذاي زنده در استخرها بستگي داشت. بر اساس مطالعه حاضر مي توان بيان نمود كه غذاي زنده با اندازه هاي مختلف در طول دوره آزمايش، سبب رشد مطلوب ماهيان گرديده و پس از عبور از مرحله لاروي و هم زمان با روند رشد، تمايل بچه ماهيان به تغذيه از غذاهاي زنده با اندازه بزرگ (شيرونوميد و دافني) افزايش يافته و به تدريج از مصرف روتيفرها كاسته شده است. بنابراين توليد غذاي زنده از طريق كوددهي و غني سازي استخرها، از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه بوده و مي تواند به مديريت بهتر استخرهاي پرورش و توليد بچه ماهيان سوف با وزن بالاتر در زمان كوتاه تر كمك قابل توجهي نمايد.