تاثير همكاري هاي نظامي ايران و روسيه بر تحولات ژئوپليتيك منطقه اي ايران

روابط و همكاري هاي نظامي ايران و روسيه تحت تاثير عوامل ژئوپليتيكي مختلفي اعم از تحولات داخلي و پيراموني طرفين, مسيري پر فراز و نشيب داشته است. ديپلماسي دفاعي و روابط نظامي دو كشور در نيم قرن گذشته در چارچوب خريد و فروش سلاح و تجهيزات و يا تبادل اطلاعات انجام مي گرفت اما در دهه حاضر به علت تقارن منافع متفاوت ايران و روسيه بصورت تصادفي، آن ها را به نوعي همكاري استراتژيك وا داشته به گونه اي كه نيروهاي مسلح آنها در كشور ديگري كه مرز مشتركي با آن ندارند اقدام به عمليات نظامي مشترك نموده اند. هدف اين مقاله تبيين تحولات ژئوپليتيكي ناشي از همكاري هاي نظامي دو كشور و تاثيرگذاري اين نوع از همكاري ها بر استراتژي و يا به عبارتي كد ژئوپليتيكي منطقه اي ايران مي باشد. سئوال مسئله اصلي تحقيق اين است كه همكاري هاي نظامي ايران و روسيه چه تاثيري در تحولات ژئوپليتيكي و بويژه كد ژئوپليتيكي منطقه اي ايران در ارتباط با كشورهاي سوريه، عراق، يمن و تحرك نظامي در اين منطقه را دارد؟ اين پژوهش از نوع كاربردي بوده و روش آن از نوع توصيفي– با رويكرد تحليل كيفي داده ها و تجزيه و تحليل آمار توصيفي مي باشد. نتايج تحقيق حكايت از آن دارد كه نگاه مبتني بر عقلانيت و ايدئولوژيك ايران در روابط با روسيه و برتري نگاه ژئوپليتيك نسبت به ژئواكونوميك و همچنين تحولات ژئوپليتيكي اثرگذار بر سياست خارجي روسيه در منطقه و فرامنطقه موجب بسط بيشتر همكاري هاي نظامي ايران و روسيه شده است. اين همكاري ها كد ژئوپليتيكي ايران را بعنوان يك قدرت منطقه اي وسعت و استحكام بخشيده و توانسته است بر تقويت نقش ايران در پيشبرد سياست منطقه اي و تحرك نظامي در جنوب غرب آسيا (سوريه, عراق و يمن) بيافزايد.