طراحي ساختار مطلوب جايگاه مديريت شهري در ساختار سياسي مديريتي كشور؛ نمونه موردي كلانشهر تهران

Design of the optimal structure of urban management in the country's administrative structure; case study of Tehran metropolis

سرعت و اندازه رشد جمعيت شهري و افزايش تعداد شهرها در كشورهاي درحال‌توسعه به‌صورتي بوده كه عموم شهرها به‌ويژه كلانشهرهاي را گرفتار مسائل و مشكلاتي متعددي نموده است. اين مشكلات به‌طور عمده، به‌سبب تطابق ‌نداشتن نيازهاي گسترده و روزافزون شهري با توانايي مديريت شهري در پاسخگويي و رفع آنها پديد آمده‌اند. در اين ميان، نقش مديريت شهري بعنوان سكاندار اداره شهرها بيش از پيش رخنمون مي­گردد. نقطه بحراني مساله آنجاست كه خلاء­هاي ناشي از عدم تدقيق نقش و جايگاه مديريت شهري در دل مجموعه حاكميتي كشور و نيز فقدان يكپارچگي مديريت شهري، بر ناكارامدي­هاي متعدد دامن مي­زند. كلانشهر تهران بعنوان پيشرو در شهرنشيني ايران، در كشاكش حساس تغييرات اجتماعي، اقتصادي و سياسي حول ارزشهاي دموكراسي در عصر مدرن و پسامدرن، نياز به تغييرات و تحولاتي را به مجموعه حاكميتي گوشزد مي­كند. از همين رو اين تغييرات حول محور تعيين­كننده جايگاه مطلوب مديريت كلانشهر تهران در ساختار سياسي مديريتي كشور مي­چرخد. پژوهش حاضر به همين منظور و با استفاده از شيوه پژوهش اسنادي و ميداني تلاش نموده است تا الگوي مناسبي را براي چنين نقش و جايگاهي ارايه نمايد. نتايج پژوهش نشانگر آن است كه در ترسيم مدل بهينه مديريت شهري كلانشهر تهران و جايگاه شايسته آن در ساختار سياسي و مديريتي كشور، ضمن ترسيم وضعيت عمومي سياسي و مديريتي در كشور و انجام مطالعات تطبيقي مديريت كلانشهرهاي دنيا كه در دل نظام هاي مختلف (متمركز و غيرمتمركز) قرار دارند، لازم است در يك نگاه سيستمي، فرايندهاي بالا به پايين و پايين به بالا و روابط مديريت شهري با شهروندان، حكومت مركزي و نهادهاي غيردولتي و دولتي محلي و بازار به عنوان بازيگر اصلي مديريت شهري به درستي تنظيم گردد. اين اتفاق و نقطه مطلوب، اگر بخاطر محدوديت­هاي ناشي از ساختار سياسي و قانون اساسي، در شمايل دولت محلي قابل تحقق نباشد، دست كم اجازه پوشيدن رداي مديريت محلي را جهت سوق به سمت مديريت واحد و يكپارچه شهر دارد.

The speed and size of urban population growth and the increase in the number of cities in the in developing countries have been the result of many problems and problems. These problems are mainly due to the need to meet the widespread and increasing needs of urban management with the ability of urban management to respond and resolve them. Meanwhile, the role of urban management as the helm of the city is more than ever. The critical point is that the gaps due to the scrutiny of the role and status of urban management in the heart of the nation's sovereign complex as well as the lack of integration of urban management on numerous. Tehran metropolis as a leading role in urban urbanization, in the critical conflict of social, economic and political changes surrounding the values of democracy in modern and modern times, requires changes and transformations to a sovereign set. Hence, these changes are around the determinants of optimal position of management of Tehran metropolis in the country's administrative structure. in this thesis, using documentary and field research, the present study tries to provide a suitable model for such a role and position. the results of this study show that in drawing the optimal model of urban management of Tehran metropolis and its proper place in the political and administrative structure of the world, it is necessary to map a system look, top and bottom processes and urban management relations with citizens, central government, and local government and market as the main actor in urban management. If the local government icon is not realized because of the limitations of the political structure and the constitution, it is at least allowed to wear the local management mantle to be directed toward the integrated and unified management of the city.