ارزيابي دسترسي پياده دركاربري‌هاي شهري با رويكرد توسعه مبتني بر حمل و نقل همگاني (مطالعه موردي: منطقه 6 تهران)

Evaluation of Pedestrian Access in Land use with Transit-Oriented Development Approach (Case study: Zone 6 of Tehran)

كيفيت دسترسي عابر پياده در مناطق شهري به عنوان يكي از اركان اصلي در نظريه توسعه مبتني بر حمل و نقل همگاني (TOD)، در توانايي و انگيزه افراد در استفاده از حمل و نقل همگاني تاثير گذار است. ارزيابي دسترسي پياده به مراكز ايستگاهي حمل و نقل همگاني به عنوان هدف اصلي در اين پژوهش مطرح است. مجموعه‌اي از پارامترهاي تاثيرگذار در دسترسي پياده به حمل و نقل همگاني در دو حوزه حمل و نقل و طراحي شهري شامل فاصله پياده‌روي، تعداد ايستگاه حمل و نقل، حوزه نفوذ حمل و نقل، پاركينگ، اتصال، تنوع مدهاي حمل و نقلي مورد بررسي قرارگرفته است. با بدست آوردن مقادير كمي اين پارامترها براي بلوك هاي آماري منطقه 6 تهران (به عنوان مطالعه موردي) و همچنين به كمك تكنيك شبكه عصبي خودسازمان‌ده (SOM)، بلوك‌هاي آماري منطقه 6 در 4 خوشه، مبتني بر شباهت مقادير كمي پارامترها دسته بندي شده و سپس به تحليل سطح كيفي هرخوشه با استفاده از ويژگي هاي هر پارامتر پرداخته شده است. نتايج نشان مي‌دهد حدود 37 درصد از مساحت منطقه در بهترين سطح دسترسي پياده، 35 درصد در سطح خوب، 26 درصد در سطح متوسط و تنها 2 درصد در سطح ضعيف قرار گرفته است.

The quality of pedestrian access in urban areas as one of the main pillars in the theory of Transit-Oriented Development (TOD), affects the ability and motivation of individuals to use public transportation. The evaluation of pedestrian access to public transport station centers has considered as the main goal of this research. A set of pedestrian access parameters for public transportation, including walking distance, number of transit stations, transport penetration, parking, connectivity, and transport modes have been reviewed. In addition, using self-organized neural network (SOM) technique, clustering and then analyzing the quality level of each cluster based on the characteristics of each parameter has discussed. In order to evaluate the results, studies on zone 6 of Tehran have been implemented. The results show that about 37% of the area is at the best pedestrian access level, 35% at good level, 26% in moderate level and only 2% in weak level.