مقايسۀ اثر سالين هيپرتونيك و رينگر لاكتات در احياي بيماران ترومايي با شوك هيپوولميك

زمينه و هدف: شايع ترين علت شوك در بيماران جراحي يا ترومايي، از دست دادن خون به علت خونريزي است. درمان معمول اين نوع شوك جايگزيني با مايعات ايزوتون مي باشد. هدف از انجام اين طرح، مقايسۀ اثر سالين هيپرتونيك (5/3 درصد) و رينگر لاكتات در احياي بيماران مبتلا به شوك هيپوولميك مي باشد. روش بررسي: در اين مطالعه كه به شيوۀ كارآزمايي باليني دو سوكور انجام شد، بيماران ترومايي مراجعه كننده به اورژانس بيمارستان گلستان اهواز به طور تصادفي ساده به دو گروه آزمون و شاهد تقسيم و مورد بررسي قرار گرفتند(85 مورد و 85 شاهد). گروه مورد به وسيلۀ محلول سالين هيپرتونيك 5/3 درصد و گروه شاهد با استفاده از روش روتين احيا كه شامل بهره گيري از رينگر لاكتات بود مورد مداخله قرار گرفتند. يافته ها: در مجموع 170 بيمار (157 مرد و 13 زن) مورد مطالعه گرفتند. مدت زمان لازم و حجم مايع دريافتي جهت رسيدن فشار به mmHg90 در گروه آزمون به طور معناداري كمتر از گروه شاهد بود. مقايسۀ ساير متغيرها به جز سديم سرم در 24 ساعت پس از شروع درمان بين دو گروه تفاوت معناداري مشاهده نشد. نتيجه گيري: استفاده از سالين هيپرتونيك با حجم محدود در آغاز درمان جهت بيماران با شوك هيپوولميك به دنبال تروما، سبب كاهش ميزان مايع دريافتي و افزايش سرعت خروج از شوك مي شود و استفاده از آن را در بيماران با شوك هيپوولوميك توصيه مي گردد.