مقايسه اثر فعاليت هوازي زيربيشينه بر نيم‌رخ ليپيدي و آپوليپوپروتئين‌هاي A-1 و B زنان داراي اضافه وزن

زمينه و هدف: بطور سنتي مقادير ليپيدهاي LDLc و HDLc به عنوان شاخصي براي اختلالات قلبي عروقي هستند. در حاليكه مطالعات جديد براين باورند كه شاخص هايي مانند آپوليپوپروتئين A1 و B و نيز نسبت بين اين (apo ratio) ملاك بهتري براي تشخيص و پيشگيري از بيماري قلبي عروقي محسوب مي شود. از اينرو در تحقيق حاضر هدف بررسي تغييرات اين دو گروه ليپيد پس از يك دوره تمرين هوازي زير بيشينه در زنان داراي اضافه وزن بود. روش بررسي:  24 زن سالم داراي اضافه وزن از ميان كليه افراد داوطلب به طور تصادفي انتخاب و به دو گروه  كنترل (12 نفر) و تجربي (12 نفر) تقسيم شدند. گروه تجربي تحت 8 هفته تمرين هوازي با شدت (7560)% ضربان قلب بيشينه، سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقيقه قرار گرفتند.نمونه خون ناشتا براي اندازه گيري تغييرات در سطوحLDLc ، HDLc، تري گلسيريد و كلسترول تام، آپوليپوپروتئين هاي A1 و B قبل و پس از هشت هفته تمرين هوازي جمع آوري شد. ارزيابي داده ها با استفاده از آزمون تي همبسته و مستقل و نرم افزار Spss نسخه 22 انجام شد كه در سطح معناداري 05/0≥ p صورت گرفت. يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد كه سطوح تري گليسيريد، كلسترول تام، آپوليپوپروتئين A1 و apo ratio بعد از فعاليت هوازي كاهش معنا داري داشت (05/0≥ p). علاوه براين، سطح HDLc نيز بعد از فعاليت هوازي افزايش معنا داري را نشان داد(05/0≥ p). در مقابل، سطوح LDLc ، وآپوليپوپروتئين B تغيير معناداري در مقايسه با گروه كنترل نداشت (05/0 ≥ p). نتيجه گيري: در مطالعه حاضر نشان داده شد كه دوره هاي كوتاه مدت و زيربيشينه تمرين هوازي بر شاخص هاي خطرساز بيماري هاي قلبي عروقي اثربخشي مطلوبي دارند.