مقايسه تاثير شش هفته تمرين تداومي و تناوبي بر برخي از شاخص‌هاي سيستم ايمني مردان سالم غير ورزشكار

زمينه و هدف:دستگاه ايمني يكي از دستگاه هاي مهم در حوزه سلامت است كه ازعوامل متعددي تاثير مي پذيرد. هدف مطاله حاضر، مقايسه تاثير شش هفته تمرين تداومي و تناوبي بر برخي از شاخص هاي سيستم ايمني دانشجويان مرد سالم غير ورزشكار بود. روش بررسي: جامعه آماري اين تحقيق دانشجويان مردسالم غير ورزشكار دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز بودند كه تعداد 30 نفر از آنها با دامنه سني 45/2±50/23 سال و وزن 60/9±68 كيلوگرم به صورت تصادفي انتخاب و در دو گروه 15 نفره (تمرين تداومي و تناوبي) قرار گرفتند. گروه تمرين تناوبي 5 وهله فعاليت 3 دقيقه اي بر روي دوچرخه كارسنج با شدت 80 درصد VO2max و گروه تمرين تداومي 30 دقيقه فعاليت بر روي دوچرخه كارسنج با شدت 60 درصد VO2max به مدت شش هفته( 3 جلسه در هفته) انجام دادند. نمونه خوني قبل و 24 ساعت بعد از دوره تمريني جهت ارزيابي شاخص هاي ايمني جمع آوري شد. يافته ها:يافته ها نشان داد كه تفاوت معني داري بين تغييرات ميزان نوتروفيل ها در دو گروه وجود دارد(0/05 p). ولي بين تغييرات ميزان لكوسيت ها، لنفوسيت ها، ائوزينوفيل ها، مونوسيت ها و بازوفيل ها تفاوت معني داري مشاهده نشد(0/05 p). نتيجه گيري: بر اساس نتايج حاضر مي توان نتيجه گيري كرد، با توجه به اينكه كاهش و يا افزايش معني دار شمار لكوسيت ها مي تواند زمينه را براي بروز التهاب يا عفونت ايجاد كند، تمرينات ورزشي مي توانند با ثابت نگه داشتن شاخص هاي عملكرد ايمني تا حدودي در سلامت اين دستگاه و نيز دستگاه قلب عروقي موثر باشند.