اثربخشي حافظه فعال بر بهبود عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان با اختلال يادگيري خاص: يك مطالعه فراتحليل

اختلال يادگيري خاص، از جمله اختلالات عصب شناختي مي باشد كه در سال هاي اخير مورد توجه بسيار قرار گرفته است. مطالعات نشان داده اند كه حافظه فعال دانش‌آموزان با اختلال يادگيري خاص داراي نارسايي هايي مي باشد. تاكنون بررسي هاي متعددي در زمينه حافظه فعال بر بهبود عملكرد دانش‌آموزان با اختلال ناتواني يادگيري  خاص به انجام رسيده است، از اين رو هدف از پژوهش حاضر يكپارچه نمودن نتايج مطالعات قبل در اين زمينه مي باشد كه 15 پژوهش مرتبط، با 429 نفر نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. يافته ها نشان داد كه ميزان  اندازه اثر  آموزش حافظه فعال بر اختلال يادگيري خاص 0.863 بوده است. اين اندازه اثر در اختلال نارساخواني 1.24 و در اختلال نارساحسابي 0.793 و در اختلال نارسانويسي0.708 بدست آمده است كه اين ميزان اثر در اختلال نارساخواني بيشتر از دو اختلال ديگر بوده است. همچنين نتايج حاصل از تحليل تعديلي متغير تعداد جلسات، بيانگر عدم تاثير اين متغير بر بهبود عملكرد در اختلال ناتواني يادگيري خاص بوده است. با توجه به نتايج پژوهش پيشنهاد مي شود آموزش حافظه فعال براي بهبود عملكرد دانش‌آموزان با اختلال نارساخواني مورد توجه بارزتري قرار گيرد، ساير نتايج مورد بحث قرار گرفت.