اثربخشي آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش اجتناب تجربه‌اي و پريشاني روان‌شناختي نوجوانان داراي اختلال يادگيري خاص

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش اجتناب تجربه اي و پريشاني روان‌شناختي نوجوانان داراي اختلال يادگيري خاص بود.اين پژوهش ‌تجربي با طرح پيش آزمونپس‌آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعه‌ي آماري شامل تمامي دانش‌آموزان پسر دوره راهنمايي شهر اردبيل در سال تحصيلي 98-1397 بود. نمونه پژوهش شامل 44 نفر (22 نفر گروه آزمايش و 22 نفر گروه كنترل) داراي ناتواني يادگيري خاص بود كه به صورت نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه گمارده شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه‌هاي اجتنـاب تجربـه اي، ارزيابي پريشاني روان‌شناختي و مشكلات يادگيري استفاده شد. آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد براي گروه آزمايش در 8 جلسه 90 دقيقه‌اي ارائه شد. نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد، اجتناب تجربي و پريشاني روان‌شناختي نوجوانان داراي اختلال يادگيري خاص را به طور معني‌داري كاهش داده است (P 0.001). اين يافته‌ها حاكي از اين است كه آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد يك روش مؤثر براي استفاده متخصصان در مراكز آموزشي و درماني جهت ارتقاء سلامت روان دانش‌آموزان مبتلا به اختلال يادگيري خاص است.