بررسي نگرش استادان و دانشجويان درباره استفاده آموزشي از تلفن همراه (M-learning) در دانشگاه‌ها

استفاده از تلفن همراه در تدريس و يادگيري به يك جزء مهم فناوري آموزشي در آموزش عالي تبديل شده و امكان يادگيري، همكاري و به اشتراك‌گذاري ايده‌ها را براي دانشجويان فراهم كرده است. اين مقاله با هدف بررسي نگرش دانشجويان و استادان درباره كاركردهاي آموزشي تلفن همراه در دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا همدانتدوين شده است. براي گردآوري داده‌ها از دو پرسشنامه جداگانه، براي دانشجويان و استادان استفاده شد. جامعه آماري پژوهش، 1900 دانشجو و 75 عضو هيئت علمي بود كه بر پايه جدول مورگان، 240 دانشجو و 53 تن از استادان با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي، به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. داده‌هاي پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌هاي استاندارد، گردآوري و با استفاده از آماره‌هاي ضريب همبستگي، تي مستقل و تحليل واريانس يك‌طرفه و با كمك نرم‌افزار SPSS تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج نشان داد بين نگرش دانشجويان درباره استفاده از تلفن همراه با مقطع و گرايش تحصيلي دانشجويان تفاوت معني‌داري وجود دارد. همچنين يافته‌ها بيانگر اين است كه بيشتر دانشجويان و استادان نگرش نسبتاً مثبتي درباره به‌كارگيري آموزش از طريق تلفن همراه دارند. با توجه به تأثير مثبت تلفن همراه، به‌عنوان يك فناوري آموزشي پيشنهاد مي‌شود در نظام آموزش عالي به‌طور جدي مورد استفاده قرار گيرد.