مقايسه تطبيقي شاخص‌هاي زمينه‌اي و فرهنگي در ايران و ژاپن با تأكيد بر تأثير آن در كيفيت آموزش عالي

اين پژوهش با هدف مقايسه تطبيقي شاخص‌هاي زمينه‌اي و فرهنگي ايران به‌عنوان شاخص‌هاي كيفيت آموزش عالي با كشور ژاپن اجرا شده است. روش تحقيق به علت بررسي اسناد به‌صورت كتابخانه‌اي است. براي مقايسه و تطبيق با يكي از كشورهاي آسيايي، كشور ژاپن به علت مساحت و جمعيت تقريباً برابر و مساوي بودن برخي شاخص‌هاي فرهنگي با كشور ايران انتخاب شده است. در اين پژوهش با فرض مؤثر بودن شاخص‌هاي زمينه‌اي و شاخص‌هاي فرهنگي هافستيد بر ارزيابي كيفيت آموزش عالي اين شاخص‌ها مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه از نظر شاخص‌هاي فرهنگي، ايران با كشور ژاپن تقريباً برابر اما از نظر شاخص‌هاي زمينه‌اي به‌ويژه زمينه اقتصادي (دادن اعتبار به بخش خصوصي) و زمينه توسعه منابع انساني، ايران رتبه خيلي پاييني دارد. با توجه به رتبه پايين توسعه منابع انساني در كشور ايران به مسئولان نظام دانشگاهي و آموزش عالي پيشنهاد مي‌شود كه به اين شاخص از كيفيت توجه ويژه كنند.