تحليل رفتار استنادي نويسندگان مقالات فصلنامۀ حكمت و فلسفه دانشگاه علامه طباطبائي (ره) (1393-1384)

پژوهش حاضر به بررسي وضعيت استنادي مقالات منتشرشده در فصلنامۀ حكمت و فلسفه در دورۀ ده‌سالۀ 1384 تا 1393 مي‌پردازد. اين پژوهش با استفاده از روش تحليل استنادي و بررسي كيفي انجام شده و داده‌ها با استفاده از قابليت‌هاي آماري نرم‌افزار اكسل تجزيه و تحليل شده‌اند. در اين تحليل، بخش‌هايي به تحليل آماري مآخذ مقالات، متوسط تعداد استنادها، ميزان استناد به انواع اقلام علمي، وضعيت زباني مآخذ، ميزان خوداستنادي و حوزه‌هاي موضوعي مقالات اختصاص يافته است. در قسمت بحث و نتيجه‌گيري اين پژوهش هم ده فقره تحليل كيفي در حوزه‌هايي مانند: نوآوري، علم‌سنجي و اخلاق پژوهش عرضه شده است. گرايش كم اين توليدات فلسفي به مقالات در مقايسه با كتاب‌ها و ساير منابع، مسئلۀ «نوآوري» در اين مقالات و رابطۀ آن با كميت استنادها، «چند نويسندگي» و نسبت آن با نوآوري، سهم ناچيز توليدات بومي در توليدات جهاني اين حوزه، گرايش زباني مآخذ مقالات و نيز نسبت خوداستنادي نويسنده و خوداستنادي مجله و نيز دلالت‌هاي قابل استخراج دربارۀ «كار جمعي» در حوزه‌هاي نظري‌تر علوم انساني، ازجمله محورهايي هستند كه مدلول آن‌ها در اين پژوهش و در ارتباط با تحليل استنادي انجام شده در حوزۀ فلسفه به‌عنوان يكي از حوزه‌هاي اصلي علوم انساني در ايران مورد توجه قرار گرفته‌اند.