بررسي رابطه فعاليت بازار بيمه، بخش بانكي و رشد اقتصادي در ايران

در مقاله‏ حاضر به بررسي فرضيه‏ نوع رابطه‏ فعاليت بازار بيمه، بخش بانكي و رشد اقتصادي در ايران پرداخته شده است. در اين راستا با استفاده از داده‏هاي سري زماني دوره ‏1394-1358 به بررسي رابطه‏ بين فعاليت بازار بيمه و بخش بانكي ازيك‌طرف و رابطه‏ هم‌زمان بازار بيمه، بخش بانكي و رشد اقتصادي از طرف ديگر پرداخته شده است. بدين منظور از شاخص‏هاي تراكم (ID)، نفوذ (IP) و شاخص تركيبي (IMA) كه توسط رويكرد تحليل مؤلفه‌هاي اصلي (PCA) ايجاد شده است به‌عنوان جايگزين فعاليت بازار بيمه و شاخص اعتبارات اعطاشده به بخش خصوصي توسط بخش بانكي (BMA) به‌عنوان جايگزين فعاليت بخش بانكي و از رشد GDP سرانه به‌عنوان جايگزين رشد اقتصادي استفاده شده است. رويكرد توداياماموتو و مدل VECM نيز به‌منظور بررسي رابطه‏ بين متغيرها به كار گرفته شده است. نتايج بررسي عليت، بيان‏كننده‏ اين است كه باوجود متفاوت‌شدن نتايج بر اساس نوع شاخص جايگزين فعاليت بازار بيمه، ولي جهت عليت از فعاليت بازار بيمه به سمت بخش بانكي است. همچنين وجود رابطه‏ بلندمدت بين فعاليت بازار بيمه، بخش بانكي و فعاليت بخش بانكي با رشد اقتصادي تائيد شده است.