اپيدميولوژي و ويژگي هاي باليني صرع لوب تمپورال در جنوب ايران

مقدمه: اطلاعات كمي در مورد اپي لپسي لوب تمپورال در كشورهاي درحال توسعه وجود دارد. دراين مطالعه سعي شده است كه خصوصيات دموگرافيك و علايم باليني صرع لوب تمپورال در جنوب ايران بررسي شود. مواد و روش: دراين مطالعه تمام بيماران مبتلا به صرع لوب تمپورال كه به كلينيك صرع دانشگاه علوم پزشكي شيراز ازسال 2008 تا 2013  مراجعه كردند مورد مطالعه قرارگرفتند. متغيرهاي دموگرافيك وعلايم كلينيكي اين بيماري  شرح داده شده است. يافته ها: 225 بيمار(113 مرد:112 زن) مورد مطالعه قرار گرفتند. سن شروع تشنج 17.7 سال بود. تشنج كمپلكس پارشيال در 179 بيمار (79.5%)  گزارش شد. تشنج تونيك كلونيك در 160 بيمار (71.1%) و اورا در 139 بيمار (61.7%) گزارش شد. امواج فوكال تشنجي در 201 بيمار (90.6%) مشاهده شد. ام ار اي در 39 بيمار (17.3%) نرمال بود و در 117 بيمار (52%) اسكلروز مديال تمپورال مشاهده شد. بحث و نتيجه گيري: صرع لوب تمپورال  يك سندرم اپي لپتيك شايع مي باشد. سن شروع بيماري از محدوده وسيع نوزادي تا بزرگسالي متغير است.  تشنج كمپلكس پارشيال شايع ترين نوع تشنج دراين سندرم است .نوار مغز و ام ار اي  تست هاي تشخيصي جانبي هستند. يافته هاي غيرمعمول در پاراكلينيك در بيماري كه  شرح حال مشخص صرع لوب تمپورال دارد نبايد از تشخيص صحيح جلوگيري كند.