رسوب‌شناسي و محيط رسوبي ديرينه آبرفت‌هاي كواترنر با تلفيق داده‌هاي رسوب‌شناسي و روش رادار نفوذي به زمين (مطالعه موردي: منطقه كوچصفهان ـ استان گيلان)

شناسايي آبرفت‌ها، رسوبات، و محيط رسوبي ديرينه ته‌نشست آن‌ها در حالتي كه در مطالعه آن‌ها از روشهاي تركيبي استفاده شده همواره اهميت بالايي دارد. اين‌گونه مطالعات تركيبي معمولاً به روش مستقيم (نمونهبرداري) و روش غيرمستقيم (روشهاي ژئوفيزيكي) انجام ميشود. هدف اصلي اين تحقيق شناسايي رسوبات و محيط رسوبي ديرينه آبرفت‌هاي منطقه كوچصفهان با تلفيق دادههاي رسوبشناسي حاصل از چاهكها و روش راداري نفوذي به زمين (GPR) بود. براي اين منظور، داده‌هاي رادار نفوذي به زمين به طول 11 كيلومتر در امتداد جاده كوچصفهان به سمت لشتنشا برداشت شد. سپس، با توجه به پروفيلهاي راداري 7 گمانه رسوبي با عمق متوسط 7/2 متري جهت تلفيق با دادههاي رسوبشناسي حفاري شد. بررسيهاي انجامشده به شناسايي 5 رخساره راداري ـ شامل خطوط راداري به ‌صورت گسسته و غيرموازي مقعر محدب، خطوط راداري به‌ صورت منحني‌هاي پيوسته موازي، خطوط راداري با شيب‌هاي متفاوت به ‌صورت گسسته، خطوط راداري به‌ صورت ناپيوسته موازي با شيب كم، خطوط راداري ناپيوسته موازي با شيب كم و ميرايي شديد ـ و 8 رخساره رسوبي ماسه بسيار ريز سيلتي، ماسه ‌ريز، گراول ماسه‌اي، ماسه ريز گراولي، مواد آلي، ماسه درشت سيلتي، ماسه درشت، ماسه‌ گلي با كمي گراول انجاميد كه نشان‌دهنده قسمتهاي مختلف محيطهاي رودخانهاي بود. در اين منطقه ميزان ذرات دانه‌ريز رسوبي و مواد آلي از جنوب به سمت شمال منطقه افزايش مييابد.