مقايسه كارايي روش‌هاي رگرسيون بردار پشتيبان و k-نزديكترين همسايگي در برآورد ميزان بار رسوبي معلق در رودخانه (مطالعه موردي: رودخانه ليقوان چاي)

برآورد بار رسوبي معلق رودخانه‌ها با توجه به خسارات ناشي از عدم توجه و لحاظ كردن آن، يكي از مهم‌ترين و اساسي‌ترين چالش‌هاي مطالعات انتقال رسوب و مهندسي رودخانه مي‌باشد. با توجه به اهميت و نقش رسوب در طراحي و نگهداري سازه‌هاي هيدروليكي همچون سدها و همچنين برنامه‌ريزي جهت استفاده بهينه از منابع آبي در پايين‌دست رودخانه‌ها و حفظ منابع مغذي بالادست آن­ها، همواره تلاش‌هاي بسياري در زمينه تخمين ميزان بار رسوبي معلق رودخانه‌ها انجام گرفته و روش‌هاي متعددي در اين زمينه توسعه يافته است. اما با توجه به هزينه‌بر بودن اكثر روش‌ها و يا عدم دقت كافي در اكثر روش‌هاي تجربي مرسوم، نياز به روش نويني كه بتواند بار رسوبي معلق رودخانه را با بيشترين دقت ممكن تخمين زند، امري ضروري به نظر مي‌رسد. در اين مطالعه ميزان بار رسوبي معلق رودخانه ليقوان چاي توسط روش‌هاي رگرسيون بردار پشتيبان و kنزديك‌ترين همسايگي برآورد گرديدند. نتايج نشان‌دهندۀ عملكرد مناسب هر دو روش داده‌كاوي بررسي شده در اين تحقيق مي‌باشد. از ميان روش‌هاي بررسي شده در اين تحقيق، روش رگرسيون بردار پشتيبان ميزان بار رسوبي معلق رودخانه ليقوان چاي را با ارائه مقادير ضريب همبستگي برابر با 959/0 و ريشه ميانگين مربعات خطا برابر با 547/43 (تن در روز) با دقت بيشتري نسبت به روش k-نزديك‌ترين همسايگي پيش‌بيني كرد.