تحليل موقعيت كنشگران و سرمايه اجتماعي ذينفعان در راستاي مديريت مشاركتي سيستم هاي اجتماعي - اكولوژيك (منطقه مورد مطالعه: روستاي حق الخواجه، شهرستان ميامي، استان سمنان)

سرمايه اجتماعي تمام الزاماتي را كه براي مديريت مشاركتي ضرورت دارد در خود جاي مي‌دهد. به همين جهت ارزيابي سرمايه اجتماعي در فعاليت هاي مديريت مشاركتي اجتماع محور حائز اهميت است. همچنين شناخت و آگاهي از كنشگران كليدي در سطح جوامع محلي در راستاي مديريت مشاركتي اكوسيستم هاي طبيعي يكي از اقدامات ضروري مي باشد. اين افراد مي توانند به منزلۀ رهبران محلي و قدرت هاي اجتماعي در سامان دهي مديريت مشاركتي اكوسيتم هاي طبيعي به عنوان بازوهاي اجرايي باشند. در اين تحقيق سعي شده است از طريق روش تحليل شبكه و شاخص هاي سطح كلان و خرد شبكه بهره برداران مرتع سامان عرفي حق الخواجه در شهرستان ميامي استان سمنان، ميزان سرمايه اجتماعي شبكه سنجش و همچنين قدرت هاي اجتماعي و رهبران محلي مؤثر در مديريت مشاركتي مرتع مشخص شوند. نتايج حاكي از آن است كه ميزان سرمايۀ اجتماعي در بين بهره‌برداران در پيوند اعتماد متوسط و در پيوند مشاركت در حد ضعيف است. پايداري روابط و تعادل شبكه نيز ضعيف و پيوندهاي اعتماد و مشاركت در بين افراد در حد مطلوبي نهادينه نشده است. همچنين سرعت پايين گردش پيوند اعتماد و مشاركت و عدم اتحاد در بين بهره‏برداران از ديگر چالش‌هاي مهم در ساماندهي مديريت مشاركتي مرتع در اين منطقه است. همچنين بر اساس نتايج بدست آمده، كنشگران GhGh و EsSa  قدرت كليدي در بين بهره برداران مرتع روستاي حق الخواجه شناخته شدند. اين افراد به دليل اقتدار و نفوذ اجتماعي بالا مي توانند نقش مهمي در مديريت مشاركتي مرتع ايفا كنند و  مي توان از آن ها به منزلۀ پل هاي ارتباطي بين نهادهاي دولتي و ساير بهره برداران در توسعه پايدار روستايي استفاده كرد.