ارزيابي اثرات تغيير اقليم بر ميزان بارش در حوضه آبخيز بار نيشابور

هر گونه تغيير بلند مدت و غير قابل بازگشت در وضعيت متوسط جوي را تغيير اقليم مي نامند. عوامل مختلفي باعث تغيير اقليم مي شود كه افزايش گازهاي گلخانه اي را مي توان مهمترين عامل آن دانست. سامانه هيدرولوژي به عنوان جزئي از كره زمين مي تواند متحمل اثرات زيادي از تغيير اقليم باشد. لذا پيش بيني بارش يكي از مهمترين مسائل در مديريت و برنامه ريزي منابع آب مي باشد. در اين تحقيق اثرات تغيير اقليم بر بارش در حوزه آبخيز بار نيشابور مورد بررسي قرار گرفت. روش ريزمقياس سازي رگرسيوني- آماري (SDSM) به عنوان روشي براي كوچك مقياس كردن خروجي مدل CGCM1 تحت سناريو A1 براي چهار دوره (2000-1971)، (2039-2010)، (2069-2040) و (2099-2070) اجرا گرديد. دوره (2000-1971) به عنوان دوره پايه در اين تحقيق استفاده شد و بقيه دوره ها نسبت به اين دوره مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ميانگين بارش ساليانه در هر سه دوره مورد پيش بيني (2039-2010)، (2069-2040) و (2099-2070) به ترتيب 7/2، 2/5 و 3/6 درصد كاهش يافته است. هر چه از سال 2010 به سمت سال 2099 پيش مي رويم بارش در ماه هاي اكتبر، نوامبر و دسامبر افزايش و در ماه هاي ژانويه و فوريه كاهش مي يابد.