آلودگي رواناب‌هاي شهري و روش‌هاي كنترل آن

امروزه با توسعه‌ي شهرنشيني و گسترش شهرها موضوع سيلاب‌‌هاي شهري بيش از پيش مورد توجه قرار گرفته است. وقوع سيل‌هاي گسترده در حوزه‌هاي شهري علاوه بر ايجاد خسارات جاني و مالي فراوان، موجب بروز تاثيرات مخرب در محيط زيست و كيفيت آب آبراهه‌ها و مسيل‌هاي شهري مي‌شود. از سوي ديگر رشد جمعيت شهري باعث توليد مقدار انبوهي مواد زايد حاوي انواع باطله‌ها و آلودگي‌‌هاي خطرناك مي‌گردد كه هم اكنون مسئله‌ي مديريت و دفع اين مواد به صورت يك مشكل جدي براي سلامتي انسان و ساير جانداران مطرح مي‌باشد. تاكنون اقدامات سازه‌اي و مديريتي نسبتا زيادي به منظور مقابله با انواع آلودگي‌هاي رواناب شهري نظير كاهش رسوب، نيترات، فسفر و فلزات سنگين مورد استفاده قرار گرفته اند. از نظر اندازه، اين اقدامات به پروژه‌هاي نسبتاً بزرگ چندين هكتاري، نظير تالاب‌هاي مصنوعي، تا پروژه‌هاي كوچك محلي، نظير باغچه‌هاي باراني براي مديريت رواناب يك حياط، تقسيم مي‌شوند. اقدامات كنترل آلودگي رواناب مي تواند به سادگي استفاده از مقداري مناسب كود براي باغچه يك خانه يا به پيچيدگي احداث يك سازه مهندسي هم‌چون تالاب سيلاب‌گير باشد. نوع آلودگي، وسعت و خصوصيات حوزه آبخيز شهري، ميزان تراوايي زمين، وسعت زمين موجود براي سازه، ارزش زمين و هزينه هاي احداث همگي در انتخاب بهترين اقدام مديريتي كنترل آلودگي رواناب تاثير دارند. در اين مقاله به برخي از اقدامات سازه‌اي براي كنترل آلودگي رواناب شهري پرداخته شده است.