پايش تغييرات زماني و مكاني پوشش و كاربري اراضي حوزه آبخيز اركواز با استفاده از سنجش از دور

پايش دقيق زماني و مكاني تغيير عوارض سطح زمين براي درك روابط و كنش هاي متقابل بين انسان و پديده هاي طبيعي به منظور تصميم گيري بهتر خيلي مهم است.در اين تحقيق روند تغييرات پوشش اراضي حوزه آبخير اركواز در استان ايلام با استفاده از تصاوير ماهواره اي مربوط به سه دوره زماني1988، 2001 و 2010 از منطقه مورد مطالعه گرفته است.بدين منظور تصاوير مربوط به هردوره با استفاده از روش حداكثر احتمال طبقه بندي شدند.مهم ترين طبقات كاربري شناسايي شده در اين حوزه آبخيز،مناطق مسكوني،زراعت،باغ،جنگل،مرتع و اراضي فاقد پوشش گياهي هستند.مساحت اين طبقات كاربري زمين براي هر سال تعيين و مقايسه و بررسي شده است.تجزيه و تحليل تغييرات زماني تصاويرنشان مي دهد كه طي 22 سال مورد مطالعه درصد طبقات كاربري مسكوني 56/03، زراعت 24/85، باغ 65/93، جنگل 27/4، مرتع 15/3- و فاقد پوشش گياهي 27/45 بود.نتايج تحقيق نشان مي دهد كه مناطق با پوشش جنگل و مرتع با كاهش سطح روبه رو بوده اند و نرخ سالانه كاهش مساحت جنگل در اين حوزه آبخيز0.97 درصد مي باشد كه بالاتر از متوسط جهاني (0.2 درصد)است.اين موضوع نشان دهنده وضعيت نگران كننده كاهش پوشش جنگلي در منطقه است.