بررسي تطبيق عمر مفيد و ريسك خطر در پروژه هاي آبخيز داري با روش تحليل سلسله مراتبي (AHP)( مطالعه موردي: حوزه هاي استان خراسات رضوي)

يكي از موارد مهم و اساسي كه در ارزيابي پروژه ها بايد رعايت شود توجه به عمر مفيد و قبول ريسك خطر با توجه به دوره بازگشت هر سازه مي باشد كه در طراحي آن نقش بسيار مهمي ايفا مي كنند.در اين پژوهش به بررسي عمر مفيد و ريسك خطر در 13 حوزه مطالعاتي واقع در استان خراسان رضوي پرداخته شده است. نتايج به دست آمده با روش تحليل سلسله مراتبي (AHP) نشان داد كه سازه هاي چپري و خشكه چين در عمر مفيد 5 سال با قبول ريسك خطر 25 درصد،سازه گابيوني در 10 سال با ريسك خطر 20درصد،سنگي ملات دار در15 سال با ريسك خطر15 درصد و بند خاكي در 20سال با ريسك خطر 10 درصد بيش ترين امتياز را به خود اختصاص دادند. اين درحالي است كه دبي طرح با دوره بازگشت مورد نظر براي سازه هاي چپري،خشكه چين و گابيون بايد 2برابر و براي سنگي ملات و بند خاكي نيز4 برابر مقاديري باشد كه در طراحي سازه هاي اجرا شده مورد استفاده قرار گرفته است.