بررسي اثرات اجتماعي و اقتصادي خشكسالي هواشناسي (مطالعه موردي: استان كهگيلويه و بويراحمد)

كاهش شديد آب در دسترس به كم تر از حد طبيعي در دوره ي زماني خاص با وسعتي قابل توجه را خشكسالي مي نامند. در همين راستا هدف از پژوهش حاضر بررسي اثرات اجتماعي و اقتصادي خشكسالي هواشناسي با استفاده از شاخص SPI و مقايسه ي ميزان كاهش و افزايش محصول و خسارات كشاورزي و دامي در سال هاي خشك و تر مي باشد. بدين منظور از آمار 25 ايستگاه باران سنجي استان كهگيلويه و بويراحمد در طي دوره آماري مشترك 1364 تا 1388 استفاده شد. نتايج تحليل هاي صورت گرفته نشان داد كه شديدترين خشك سالي هواشناسي در اغلب ايستگاه ها در سال 87-86 به وقوع پيوسته است. مقايسه توليد علوفه در شرايط عادي و خشك سالي نيز مويد آن است كه به ترتيب در مراتع ييلاقي و قشلاقي 28 و 58 و در مجموع 36 درصد توليد علوفه كاهش يافته است. هم چنين مقايسه ميزان توليد علوفه در سال87-86 نسبت به ميانگين ده ساله نشان داد كه كل كاهش علوفه به ترتيب در مناطق ييلاقي و قشلاقي معادل 89746 ، 30333 و 109689، 41925 تن بوده است.