ارزيابي كمي و كيفي اثر عمليات آبخيزداري بركاهش ميزان فرسايش و رسوب دهي(مطالعه موردي:حوزه آبخيز سدبرنجستانك شهر قائم شهر)

عمليات اجرايي آبخيزداري اقداماتي هستند كه به منظوربهره برداري بهينه از منابع حوزه آبخيز و يا حفاظت و اصلاح منابع طبيعي اجرا مي شوند.چنانچه عملكرد اين طرح ها به طور مناسب و از جنبه هاي مختلف فني و مهندسي مورد ارزيابي قرار گيرد، نتايج حاصله مي تواند منجر به يافتن نقاط ضعف و قوت عمليات پيشنهادي و ارائه راهكارهاي مناسب در جهت بهبود وضعيت آنها شود.در اين تحقيق اقدامات آبخيزداري شامل احداث بند هاي گابيوني، و پايه بتوني در حوزه آبخيز بالادست سد برنجستانك (استان مازندران) مورد ارزيابي قرار گرفت. به منظور بررسي تاثير سازه هاي احداثي بر ميزان نگهداشت و كنترل رسوب و به دليل عدم وجود آمار مشاهداتي هيدرومتري و رسوب سنجي در روش كمي، از روش تجربي EPM استفاده شده است. مقايسه 4 پارامتر موجود در روش EPM و نيز ضريب شدت فرسايش و ميزان فرسايش و رسوب حوزه، در دو دوره قبل و بعد از طرح ، نشان دهنده كاهش رسوب بعد از اجراي عمليات بوده است. نتايج بدست آمده نشان داد كه سازه هاي اصلاحي مي تواند به ميزان 1/8 درصد باعث كنترل رسوبات وارده به مخزن سد برنجستانك گردد.پس از ارزيابي كيفي طرح آبخيزداري اجرا شده، امتياز نهايي ارزيابي طرح معادل 79/5 بوده كه حاكي از عملكرد خوب طرح مي باشد.بطور كلي ، نتايج نشان مي دهد كه رعايت مسائل فني در احداث سازه هاي اصلاحي در منطقه باعث كاهش ميزان شيب طبيعي آبراهه ها و تبديل آن به شيب حد ، تله اندازي رسوبات و همچنين كاهش سرعت رواناب و درنتيجه كاهش فرسايش گرديده است.