روند تغييرات رواناب و كيفيت آب سطحي در رودخانه گرگانرود

با توجه به اهميت ارزيابي پارامترهاي هيدرولوژيكي از جمله كيفيت آب و جريان رودخانه و يافتن تغييرات آن‌ها در دوره زماني بلند مدت، توجه به روش‌هاي ارزيابي روند هاي آماري بيشتر شده است‌. در اين تحقيق روند شش سري زماني سالانه از متغير‌هاي مهم كيفيت آب و دبي در 7 ايستگاه منتخب حوزه آبخيز گرگانرود از سال 1350 تا 1388 با استفاده از 4 روش غيرپارامتري اسپيرمن ، من -كندال، تخمين‌گر شيب سن و هوجز- لهمنو به طور مقايسه‌اي بررسي گرديد‌. نتايج نشان داد كه به غير از آزمون هوجز-لهمن كه هيچ روندي را نشان نداد بقيه روش‌ها داري نتايج تقريبا مشابهي بودند. نتايج كلي اين روش‌ها را مي‌توان به‌طور مختصر به شرح ذيل بيان كرد‌: (1) غلظت HCO3 درايستگاه هاي تنگراه، تمر، گاليكش و لزوره كاهش نشان داد‌، اما در مكان‌هاي نمونه‌برداري ديگر روندي مشاهده نشد، (2) روند افزايشي (با شيب مثبت) معني‌داري در‌مورد SO4 در ايستگاه راميان مشاهده شد، (3) مجموع مواد محلول مطابق آزمون اسپيرمن در ايستگاه تمر روند افزايشي در گاليكش روند كاهشي داشته است؛ اما براساس آزمون‌هاي من-كندال و سن روند در سه ايستگاه تخمين زده شد كه مسير روند در ايستگاه هاي تمر و گاليكش مشابه با آزمون اسپيرمن و در ايستگاه راميان روند افزايشي مشاهده شد، (4) غلظت‌هاي SAR در سه ايستگاه تمر، گاليكش و تقي آباد افزايش يافته اما درايستگاه‌هاي ديگر هيچ تغيير معني‌داري يافت نشده است‌، (5) نقاط تغيير معني‌دار براي سختي كل آب در ايستگاه هاي تنگراه و گاليكش با شيب مثبت مشخص شد، (6) روندي با كاهش شيب معني‌دار در رابطه ‌با داده‌هاي سري‌هاي زماني دبي در دو ايستگاه تمر و راميان يافت شد، اما در مكان‌هاي نمونه‌برداري ديگر روندي مشاهده نشد‌. براساس تجزيه و تحليل‌ها، روند‌ معني‌داري مربوط به متغير‌هاي كيفيت آب به‌خصوص در قسمت شرقي حوضه مشاهده شد.