پهنه‌‌بندي مناطق مستعد كشت گردو در ايران با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS)

Land Suitability Classification for Persian Walnut Cultivation in Iran Using Geographic Information System (GIS)

ستفاده بهينه از منابع آب، خاك و هوا به‌‌عنوان يكي از اركان اصلي توليد پايدار، مستلزم مكان‌‌يابي مناطق مستعد كشت در هر منطقه است. اين پژوهش با هدف تعيين مناطق مستعد كشت گردو در ايران با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS) انجام گرفت. بدين منظور، از داده‌‌هاي آماري 375 ايستگاه سينوپتيك براي عوامل اقليمي، از داده‌‌هاي ماهواره آستر (Aster) با دقت مكاني 150 متر (معادل 5 ثانيه) براي عوامل زمين‌‌شناسي و از بانك اطلاعاتي تهيه شده از مديريت منابع آب ايران براي عوامل ادافيكي استفاده شد. نقشه‌‌هاي اوليه براساس هر يك از فراسنجه‌هاي مورد مطالعه مانند مختصات جغرافيايي، دما، نياز سرمايي، هدايت الكتريكي خاك و آب، رطوبت نسبي در فصل رشد و شيب زمين به‌‌دست آمد و در نهايت با تلفيق لايه‌‌هاي نام برده، نقشه نهايي مناطق مستعد كاشت گردو به‌صورت كلاس‌‌‌‌هاي قابليت كشت در شبكه‌­هايي با مساحت 2/2 هكتار ارائه شد. با توجه به نقشه به‌‌دست آمده مشخص شد كه بالغ بر 582844 كيلومترمربع (36/%35) از مساحت كشور جزء زمين‌هاي قابل كشت گردو مي‌باشد كه به‌ترتيب 13/9، 70/16 و 54/9% به كلاس مطلوب، مناسب و به‌نسبت مناسب اختصاص دارد. هم‌چنين 1065351 كيلومترمربع از مساحت كشور (64/%64) نيز جز مناطقي هستند كه براي كشت گردو پيشنهاد نمي‌‌شوند. براساس نقشه به‌‌دست آمده مشخص شد كه بهترين مكان‌‌ها براي كاشت درختان گردو، نوار شمالي و شمال غربي و غرب كشور مي‌‌باشد. هم‌چنين بخش‌‌هايي از استان كرمان، فارس، اصفهان و يزد نيز از مناطق مستعد و مناسب براي كشت گردو به‌‌شمار مي‌‌روند.

The efficient use of water resources, soil, and climate parameters as the main pillars of plant sustainable production requires land suitability evaluation for each crop and area. This research was conducted to evaluate land suitability for walnut cultivation in Iran using geographic information system (GIS). For this purpose, the climate data obtained from 375 synoptic stations of Iran, the geographical data obtained from ASTER satellite with a precision of 150 m (5 seconds) and the edaphic data obtained from a database prepared by Iran's Water Resources Management were used. In this regard, the initial maps (layers) were obtained based on the studied parameters including geographic coordinates, temperature, chilling requirement, electrical conductivity of soil and water, relative humidity, and land slope. Finally, the final mapping of suitable areas for walnut cultivation was presented as land suitability classification by combining these layers. The results showed that around 582844 km2 (35.36%) of Iran is suitable (to fairly suitable) for walnut cultivation. In the other hands, 9.13, 16.70, and 9.54% of Iran’s area are best, suitable, and fairly suitable for walnut cultivation, respectively. Also, 1065351 km2 (64.64%) of Iran is not recommended for walnut cultivation. Based on the obtained maps, the suitable areas for walnut cultivation in Iran are northern strip and northwestern and western provinces of Iran. Also, parts of Kerman, Fars, Isfahan, and Yazd provinces are considered as suitable areas for walnut cultivation.