بررسي نقش فعاليت هاي آموزشي و ترويج كشاورزي در ارتباط با دانش بسته بندي و نگهداري كشمش (مطالعه موردي: شهرستان تاكستان)

عدم توجّه انگوركاران به ضرورت بسته بندي و نگهداري كشمش در شرايط مناسب سبب كاهش كيفيت كشمش و در نتيجه عدم پذيرش از سوي مصرف كننده و افت چشمگير قيمت آن شده است. براي رسيدن به وضعيت مطلوب، لازم است برنامه‌هاي آموزشي و ترويجي مختلفي در خصوص توجّه به بسته بندي و شرايط مناسب نگهداري به اجرا درآيد. بنابراين هدف از انجام اين تحقيق توصيفي همبستگي، ارائه اطّلاعاتي در خصوص نقش فعاليتهاي آموزشي و ترويجي بر دانش انگوركاران درباره تهيه، بسته‌بندي كشمش و تحليل آن است. جامعه آماري تحقيق 2462 نفر از انگوركاران بخش مركزي شهرستان تاكستان بودند كه با استفاده از فرمول كوكران 240 نفر از طريق روش نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي انتخاب و مطالعه شدند. روايي محتوايي ابزار تحقيق با استفاده از نظرات متخصصان تأييد شد و با انجام مطالعه مقدماتي و محاسبه ضريب الفاي كرونباخ بزرگتر از 7/0 براي شاخص هاي تركيبي پايايي آن به دست آمد. نتايج توصيفي تحقيق نشان داد كه دانش اكثريت انگوركاران درباره بسته‌بندي و نگهداري كشمش در سطح پايين است. همچنين انگوركاران براي كسب اطّلاعات خود از خدمات آموزشي و ترويجي در خصوص تهيه كشمش به ميزان زيادي از ملاقات با مروجان و كارشناسان كشاورزي در مركز ترويج و خدمات جهاد كشاورزي، استفاده از فيلم ها يا سي‌دي‌هاي آموزشي ترويجي مرتبط و استفاده از حضور مروجان بهره مي برند. ضريب همبستگي بين سطح دانش انگوركاران نسبت به بسته بندي و نگهداري كشمش با ميزان استفاده از تمامي خدمات آموزشي و ترويجي 158/0 بود و رابطه مثبت و معني‌داري در سطح پنج درصد بين اين دو متغير وجود داشت.