تأملي كيفي بر چگونگي آموزش معارف مهدويت مطالعه موردي: كتاب‌هاي ‌درسي پيام‌هاي آسمان دورۀ اول متوسطه)

اين مطالعه در نظر داشت چگونگي آموزش معارف مهدويت در كُتب‌درسي پيام‌هاي آسمان دورۀ اول متوسطه را تحليل نمايد. مطالعه حاضر به انگارۀ تحقيقات كيفي تعلق داشته و با استفاده از روش تحليل‌مضمون عملياتي شد. جامعه پژوهش شامل متن سه كتاب‌ درسي پيام‌هاي آسمان دورۀ اول متوسطه چاپ 1395 بود. باتوجه به منطق تحقيقات كيفي، پژوهشگر به‌صورت هدفمند متوني از اين كتب كه مرتبط با بحث مهدويت بودند را براي تحليل برگزيد. باهدف حصول اطمينان از صحت و دقت موردگزيني، بخش‌هاي انتخاب شده در اختيار نُه ‌نفر از معلمان خبره كه تدريس كتب مدنظر را بر عهده داشتند و دو نفر از متخصصان دانشگاهي كه در زمينۀ مهدويت سابقۀ‌مطالعاتي دارند، گذاشته شد تا در اين مورد اظهارنظر كنند. به‌منظور تأمين اعتبار پژوهش، تحليل‌گر چندين بار روند تحليل را مورد بررسي قرار داد تا از صحت كدگذاري و مقوله‌بندي اطمينان يابد. علاوه بر اين از تكنيك بررسي همكار و ناظر بيروني نيز استفاده كرد. يافته‌ها نشان مي‌دهد معارفي مانند: معرفي حضرت به‌عنوان اهل‌بيت‌پيامبر؛ پيشواي ديني و امام ‌معصوم و مسائل پيراموني آن؛ منجي و مهدويت؛ دلايل غيبت حضرت؛ آفت‌هاي زمان غيبت؛ اهداف ظهور و قيام حضرت و پيش‌شرط‌هاي آن؛ ياران حضرت؛ انتظار و وظايف منتظران؛ ادارۀ جامعۀ‌اسلامي در زمان غيبت؛ ظهور حضرت؛ پاسخ برخي شبهات درمورد طول عمر و سن حضرت؛ جهان پساظهور و حكومت مهدوي در كتاب‌هاي درسي پيام‌هاي آسمان ذكر شده‌اند.