تاثير تمايلات مديران و محدوديت هاي مالي بر حساسيت سرمايه گذاري

Effects of Managerial Sentiments and Financial Constraints on Investment Sensitivity

در اين پژوهش منظور از تمايلات مديران، احساس خوشايند و توام با خوش‌بيني مديران و تصميم‌گيرندگان در شركت‌ها است. خوش­ بيني را مي ­توان يك وضعيت روحي دانست كه بيانگر اميدواري شخص نسبت به آينده و در مورد شركت، بيانگر اميدواري مديريت به آينده شركت است. در همين راستـا، در مطالعه حاضر تـأثير خوش­ بيني مديريت بر رابطه بين سرمايه­ گذاري و جريان نقدي شركت و همچنين اثر تعديل گر محدوديت مالي بر اين رابطه، مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور از داده ­هاي 150 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال­ هاي 1390 تا 1394، رگرسيون چند متغيره و مدل داده­هاي تركيبي استفاده شد. نتايج بررسي ­ها نشان داد كه خوش ­بيني مديريت نمي­ تواند بر رابطه سرمايه ­گذاري و جريان نقدي تـأثير معناداري داشته باشد و محدوديت مالي موجب تقويت و معنادار شدن تأثير خوش­ بيني مديريت بر رابطه سرمايه ­گذاري و جريان نقدي مي ­گردد.

In the present study, managerial sentiment refers to the pleasant and optimistic feeling of the managers and decision makers in the companies. Optimism can be considered a spiritual state showing ones hope for the future. Talking about a company, it is the manger’s hope for future of the company. Accordingly, the present study examines effects of the managerial optimism on the relationship between investment and cash flow in the company, as well as the moderating effect of financial constraints on this relationship. To do so, we used data of 150 companies listed in Tehran Stock Exchange from 2011 to 2015, multiple regression, as well as panel data model. The results suggested that the manager’s optimism cannot have a significant effect on the investment-cash flow relationship; and the financial constraint enhances and signifies the effect of manager’s optimism on the investment-cash flow relationship.