تعيين تقويم زماني اقليم گردشگري در راستاي توسعه و برنامه ريزي توريسم (مطالعه موردي: استان مركزي)

مطالعات اقليمي نقش مهمي بر توسعه و برنامه ريزي توريسم ايفا مي‌نمايد. با ارزيابي اقليم آسايش مناطق مستعد گردشگري مي‌توان تقويم اقليم گردشگري استان مركزي را تهيه كرده و جهت استفاده در برنامه ريزيهاي زير ساختي توسعۀ توريسم ارائه كرد. براي اين پژوهش، 6 ايستگاه سينوپتيك (اراك، ساوه، خمين، تفرش، كميجان و دليجان) انتخاب شدند، سپس به ارزيابي اقليم گردشگري استان مركزي با استفاده از داده ­هاي اقليمي مشترك ايستگاه ­هاي منتخب طي دوره آماري 10 ساله (1391- 1382) در محيط GIS با استفاده از شاخص­ TCI اقدام شد. همچنين نتايج حاصل از بررسي با شاخص­ TCI نشان داد كه بهترين زمان براي جذب گردشگران به استان مركزي ماه‌هاي مهر با كسب نمره TCI 92، خرداد با كسب نمره TCI 91، شهريور با كسب نمره TCI 89، ارديبهشت با كسب نمره TCI 88، داراي شرايط زيست اقليمي عالي و ماه‌هاي تير و مرداد با كسب نمره TCI 72 تا 74 داراي شرايط زيست اقليمي خوب مي‌باشند. در واقع اواسط بهار و تابستان و اوايل پاييز، بهترين شرايط توسعه گردشگري در منطقه مورد مطالعه فراهم است. در استان مركزي بين ايستگاه‌هاي منتخب، ايستگاه تفرش از فراواني شرايط آسايش بيشتري براي اقليم گردشگري برخوردار است. ايستگاه تفرش 6 ماه از سال و ايستگاه‌هاي اراك، ساوه، خمين، كميجان و دليجان، 3 تا 4 ماه از سال در شرايط محيطي ايده آلي قرار دارند.