اثرات سرمايه اجتماعي در تحقق حكم روايي خوب روستايي مطالعه موردي: دهستان هاي زرينه رود و مرحمت آباد شمالي، مياندوآب

نظريه پردازان و برنامه ريزان براي تحقق حكم روايي خوب روستايي، به دنبال ارائه راهكارها و استراتژيهاي جديد هستند. در اين زمينه، گسترش سرمايه اجتماعي يكي از راهبردهايي است كه اخيرا توسط برنامه ريزان توسعه، در بسياري از كشورهاي جهان مورد توجه قرار گرفته است. در همين راستا، هدف از اين پژوهش، تحليل تاثير سرمايه اجتماعي بر تحقق حكمروايي خوب روستايي در دهستانهاي زرينه رود و مرحمت آباد شمالي است. تحقيق حاضر از لحاظ هدف كاربردي، روش تحقيق توصيفي–تحليلي و روش گردآوري داده ها و اطلاعات به صورت كتابخانه اي و ميداني ميباشد. جامعه آماري تحقيق خانواريهاي روستايي ميباشد؛ كه از دهستان مرحمت آباد شمالي تعداد 138 خانوار و از دهستان زرينه رود تعداد 133 خانوار از طريق فرمول اصلاح شده كوكران انتخاب شدند و روش ( و نمونه گيري هم تصادفي ساده ميباشد. ميزان پايايي پرسشنامه با ضريب آلفاي كرونباخ براي حكمروايي ) 716/ 0 ( به دست آمد. جهت تجزيهوتحليل اطلاعات از آمار توصيفي )ميانگين و انحراف معيار( و / سرمايه اجتماعي ) 701/ 0 آمار استنباطي )تحليل خوشه اي، همبستگي و رگرسيون چند متغيره( استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان ميدهد كه، بين سرمايه اجتماعي و حكمروايي خوب روستايي در دهستانهاي مورد مطالعه رابطه معناداري وجود دارد. همچنين، اثرات مولفه هاي سرمايه اجتماعي در تحقق حكمروايي روستايي در دهستان زرينه رود متفاوت از دهستان مرحمت آباد شمالي ميباشد. به طوري كه، در دهستان زرينه رود، سرمايه هاي اجتماعي بر همه مولفه هاي مورد بررسي در تحقق حكمروايي خوب روستايي تاثير زيادي داشته اند. ولي در دهستان مرحمتآباد شمالي اين تاثيرگذاري در سطح پاييني قرار دارد.