شماره ركورد :
1086979
عنوان مقاله :
. سنجش اثربخشي نقش گذاري رواني بر كاهش پرخاشگري كودكان (استفاده از نقش گذاري رواني به جاي سازوكارهاي كلاسيك مجازات رفتارهاي خشونت آميز)
عنوان به زبان ديگر :
Assessing the Effectiveness of Psychodrama on Decreasing Aggression of Children (Using Psychodrama instead of Classical Methods of Punishing Violent Behaviors)
پديد آورندگان :
آشوري، محمد دانشگاه تهران , سليماني سواد رودباري، الميرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - دانشكده حقوق و علوم سياسي - گروه حقوق جزا و جرم‌شناسي، تهران، ايران
تعداد صفحه :
36
از صفحه :
69
تا صفحه :
104
كليدواژه :
پرخاشگري , پيشگيري رشدمدار , كودكان دبستاني , روان نمايشگري
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف سنجش اثربخشي روش درماني روان نمايشگري بر پرخاشگري كودكان پرخاشگر انجام شد. بدين منظور از ميان مدارس شهرستان بابلسر يك مدرسه به صورت تصادفي انتخاب شد و دانش آموزان با پرسش‌نامه پرخاشگري نلسون مورد ارزيابي قرار گرفتند و تعداد 12 نفر از افرادي كه در پرسش‌نامه پرخاشگري نمرات بالايي دريافت كردند، به عنوان آزمودني انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه كنترل (شش نفر) و آزمايش (شش نفر) گمارده شدند. نمرات كسب‌شده از پرسش‌نامه‌ها به عنوان نمرات پيش‌آزمون در نظر گرفته شد. در مرحله بعد گروه آزمايش در 12 جلسه آموزش گروهي به صورت هفته‌اي 1/5 ساعت تحت مداخلة روش درماني روان‌نمايشگري قرار گرفتند. اين در حالي بود كه افراد گروه كنترل، هيچ مداخله‌اي دريافت نكردند. در پايان مداخله از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد و بعد از دو ماه هر دو گروه، پي‌گيري شدند. در نهايت داده‌هاي به دست‌آمده با استفاده از آزمون تحليل كواريانس يك‌طرفه (ANCOVA)، مورد ارزيابي آماري قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه نقش‌گذاري رواني بر كاهش ميزان پرخاشگري كلي، ناكامي، پرخاشگري بدني، روابط با همسالان و روابط با مراجع قدرت مؤثر بوده است. بر طبق يافته‌ها پيشنهاد مي‌گردد كه درمانهاي روان‌نمايشگري مي‌تواند به عنوان مداخله مؤثر در كاهش خشونت و پرخاشگري مورد استفاده قرار گيرد به گونه اي كه مراجع قضايي ميتوانند از اين شيوه درماني به عنوان مجازات نوجواناني كه متهم به خشم و خشونت و پرخاشگري هستند، استفاده كنند.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to assessing the effectiveness of psychodrama on decreasing aggression of children. For this purpose, one school was selected randomly from schools in Babolsar and students were assessed by Nelson's aggression questionnaire. Twelve people who received high scores in an aggressive questionnaire were selected as the subjects and randomly they were divided into two groups control groups (n=6) and experimental (n=6). The scores obtained from the questionnaires were considered as pre-test scores. In the next stage, the experimental group participated in the 12 sessions of group training in the form of a weekly 1.5 hour interventional psychotherapy treatment. This was while the control group did not receive any interventions. At the end of the intervention, both groups were subjected to post-test and after 2 months, both groups were followed up. Finally, the data were analyzed using one-way covariance analysis (ANCOVA). The results showed that psychological role has been effective in reducing overall aggression, failure, physical aggression, relationships with peers and relationships with authority authorities. Based on the findings, it is suggested that psychoanalytic treatments can be used as an effective intervention in reducing violence and aggression, so that the judicial authorities can use this treatment as the punishment of teenagers who are accused of anger and violence and aggression.
سال انتشار :
1397
عنوان نشريه :
پژوهش هاي حقوق جزا و جرم شناسي - شهر دانش
فايل PDF :
7681573
عنوان نشريه :
پژوهش هاي حقوق جزا و جرم شناسي - شهر دانش
لينک به اين مدرک :
بازگشت