مكان‌يابي بهينه مراكز مديريت و پشتيباني بحران با استفاده از الگو‌هاي تصميم‌گيري چندمعياره(مطالعه موردي شهر ساري)

مديريت بر بحران‌ها بايد در موقعيت مكاني خاصي انجام شود كه از آن به‌عنوان مراكز مديريت بحران ياد مي‌شود. از موارد مهم قبل از احداث اين مراكز، مطالعه، بررسي و انتخاب مكان جغرافيايي مناسب براي استقرار اين نوع كاربري است. بررسي استقرار اين مراكز در شهر ساري، اولين شهر در نظام سلسله‌مراتبي شهري مازندران با بالاترين نرخ رشد جمعيت و وقوع بي‌شمار حوادث طبيعي و غيرطبيعي در طول تاريخ به‌عنوان مسئله اصلي موردمطالعه قرار گرفت. هدف اصلي پژوهش «مكان‌يابي بهينه مراكز مديريت و پشتيباني بحران شهر ساري به‌منظور كاهش مخاطرات محيطي» است كه در اين راستا، ابتدا عوامل و معيارهاي مؤثر با مطالعات كتابخانه‌اي، مراجعه به خبرگان و بهره‌گيري از روش دلفي، شناسايي، سپس نسبت به اولويت‌بندي هريك از عوامل و معيارهاي مؤثر با استفاده از روش اي‎اچ‎پي كه يكي از روش‌هاي مرسوم تصميم‌گيري چندمعياره است اقدام و درنهايت با پاسخ به سؤال اصلي، مكان بهينه با استفاده از سامانه جي آي اس انتخاب مي‌شود. مطالعه ما فرضيه ندارد چون صرفاً در پي شناسايي متغيرها است نه روابط بين آن‌ها و نوع اين پژوهش به‌دليل ماهيت آن توصيفي - كاربردي است. روش گردآوري اطلاعات شامل؛ بررسي‌هاي كتابخانه‌اي و پيمايش‌هاي ميداني و ابزار گردآوري ؛ فيش‌برداري، پرسش‌نامه(باز و بسته) و مشاهده و نحوه تجزيه‌وتحليل، روش كمي است. جامعه آماري را 32 نفر از صاحب‌نظران تشكيل داده كه با توجه به مراجعه به خبرگان از كل جامعه سرشماري مي‌شود