ارزيابي آسيب‌پذيري مسيرهاي راهپيمايي و كاربري‌هاي آن با رويكرد پدافند غيرعامل(مطالعه موردي: شهر قم)

پدافند غيرعامل به‌عنوان عاملي مهم در افزايش امنيت شهري رويكرد نويني است كه ماهيت وجودي آن بر افزايش سطح امنيتي با استفاده از روش‌هاي غيرنظامي استوار است و در اين راستا مديريت و برنامه‌ريزي صحيح به‌عنوان مهم‌ترين عامل در جهت افزايش امنيت و كاهش آسيب‌پذيري‌ها مطرح است. هدف از اين مقاله ارزيابي آسيب‌پذيري مسيرهاي راهپيمايي و كاربري‌هاي آن با رويكرد پدافند غيرعامل است. محدوده موردمطالعه، مسيرهاي ده‌گانه راهپيمايي در شهر قم است كه اين مسيرها در تمامي شهر پخش و در نهايت به نقطه مشتركي كه ميدان مطهري (هسته مركزي شهر) است ختم مي‌گردند. نوع تحقيق در اين پژوهش كاربردي و روش مطالعه تحليلي- پيمايشي است. به‌طوري‌كه كاربري‌هاي اطراف مسيرها پس از برداشت‌هاي ميداني دسته‌بندي‌شده و به دنبال آن آسيب‌پذيري مسيرها و كاربري‌ها در زمان بحران با استفاده از فرمول سطح‌بندي محاسبه گرديده است. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه در تعيين ميزان آسيب‌پذيري مسيرهاي راهپيمايي براساس شاخص طول مسير شماره يك (خيابان صدوقي، ميدان زنبيل آباد) با طول 5.9 كيلومتر و براساس شاخص امتياز كل مسير شماره نه (خيابان امامزاده ابراهيم، ميدان سعيدي) با امتياز 18.2 آسيب‌پذيرترين مسيرهاي راهپيمايي در سطح شهر قم شناخته شدند. هم‌چنين در زمان بحران بانك‌ها و مؤسسات مالي و اعتباري و مراكز تجاري داراي آسيب‌پذيري بسيار زياد بوده و پس‌ازآن ادارات و ارگان‌هاي دولتي و خصوصي داراي آسيب‌پذيري متوسط هستند.