هيدروپليتيك حوزه آبريز اروندرود و اثرات آن بر امنيت غذايي ايران

آب و امنيت غذا يكي از مسائل حياتي براي كشورهاست كه مي‌كوشند استقلال غذايي داشته باشند. در حال حاضر ايرآن‌يكي از واردكنندگان بزرگ محصولات استراتژيك (گندم، برنج، ذرت، شكر) است كه در دهه اخير به علت خشك‌سالي‌هاي متعدد اين مورد تشديد شده است و زمينه‌ساز معضلات زيست‌محيطي، اقتصادي و امنيتي (قوميت‌گرايي، تجزيه‌طلبي) شده است. در غرب ايران حوزه آبريز اروند (از زاب كوچك تا كارون) داراي مازاد آب است بنابراين براي تأمين آب، آمايش سرزمين و امنيت غذايي كشور مي‌توانيم با مديريت مناسب هيدروپليتيك حوزه آبريز اروندرود (شط العرب) ضمن تقويت آمايش سرزميني و آبياري زمين‌هاي حاصلخيز غرب كشور زمينه رسيدن به امنيت غذايي كشور فراهم شود. اين پژوهش با شيوه توصيفي تحليلي و روش گردآوري كتابخانه‌اي انجام‌شده و در آن هيدروپليتيك حوزه آبريز اروندرود و اثرات آن بر امنيت غذايي ايران موردبررسي قرار داده است يافته‌هاي پژوهش، پاسخ به سوألات و آزمون فرضيه اين نتايج را در پي دارد در صورت مديريت صحيح هيدروپليتيك حوزه آبريز اروندرود (شط العرب) مي‌تواند امنيت غذايي كشورمان را فراهم كند؛ كه در اين راستا در پايان پيشنهاداني ارائه مي‌شود.