مقايسه اثربخشي لووفلوكساسين تزريقي در برابر سيپروفلوكساسين تزريقي و كليندامايسين در درمان عفونت زخم پاي بيماران ديابتي بستري در بخش عفوني بيمارستان باثت

The Effectiveness of Intravenous Levofloxacin Compared to Injectable Ciprofloxacin and Clindamycin in the Treatment of Foot Ulcer Infection in Diabetic Patients Hospitalized in the Infectious Ward of the Hospital

مقدمه: زخم پاي ديابتي، يكي از شايع­ترين مشكلات بيماران بستري در بخش ديابتي مي­باشد. با توجه به عوارض جانبي متعدد بسياري از آنتي­بيوتيك­ها، تعيين دقيق نوع آنتي­بيوتيك مصرفي با كمترين عوارض جانبي از اهميت باليني بالايي برخوردار است. در همين راستا مطالعه حاضر با هدف مقايسه اثربخشي لووفلوكساسين تزريقي در برابر سيپروفلوكساسين تزريقي و كليندامايسين در درمان عفونت زخم پاي بيماران ديابتي بستري در بيمارستان بعثت طراحي و اجرا گرديد. مواد و روش ها: اين مطالعه بر روي 46 بيمار با زخم پاي ديابتي درجه 2 در قالب دو گروه 23 نفره شامل گروه درمان با لووفلوكساسين (مونوتراپي) تزريقي و گروه سيپروفلوكساسين تزريقي و كليندامايسين (درمان تركيبي) صورت گرفت. نمونه­هاي خون و بافت براي انجام آزمايش­هاي سرولوژي و ميكروب­شناسي جمع­آوري شدند. در ادامه مطالعه پارامترهاي مهم درماني نظير ميزان كاهش ترشحات اكسودايي، فعاليت پاتوژني زخم ، كاهش تعداد سلول­هاي التهابي طول دوره و هزينه درمان و سايرموارد در دو گروه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: تمامي باكتري هاي ايزوله شده گرم مثبت بوده و در اين ميان گونه هاي استافيلوكوكوس بيشترين سهم را به خود اختصاص داده بودند. ميزان كاهش ترشحات اكسودايي، فعاليت پاتوژني زخم پاي ديابتي، ميزان كاهش تعداد سلول­هاي التهابي در زخم در گروه مونوتراپي نسبت به درمان تركيبي افزايش بيشتري نشان داد. ميزان افزايش دبريدمنت بافتي و جمع شدگي سطح زخم پاي بيماران ديابتي نيز در گروه مونوتراپي بيشتر بود . موارد ترميم بافت آسيب ديده در زخم پاي بيماران ديابتي در هر دو گروه به ميزان مساوي مشاهده گرديد. طول دوره آنتي­بيوتيك­تراپي در گروه مونوتراپي به نسبت گروه درمان تركيبي 8/ 22% كاهش داشت داشته است، كه از نظر باليني بسيار چشمگير بود. نتيجه­گيري: در ارزيابي­هاي باليني صورت گرفته، موفقيت­ها و هزينه هاي درماني در گروه درمان با لووفلوكساسين به عنوان منوتراپي، نسبتاً از گروه درمان تركيبي با سيپروفلوكساسين تزريقي و كليندامايسين مطلوب تر بوده است.