بررسي سياست خارجي روسيه در مورد جمهوري اسلامي ايران (با تأكيد بر برنامه هسته اي ايران)

روسيه و ايران روابط پرفراز و نشيبي را طي قرن ها سپري كرده اند. مهمترين اين روابط در دوران تزاري و حكومت كمونيستي سابق و روسيه جديد پس از 1991 رقم خورده است. سياست روسيه در قبال ايران قبل از فروپاشي شوروي منفي و همواره با دخالت هاي نظامي و سياسي همراه بوده است اما پس از فروپاشي شوروي و در دوران رياست جمهوري پوتين سياست همكاري همراه با واگرايي را ادامه داده است. سياست روسيه در اين سالها در زمينه هاي مختلف داراي نقاط عطفي بوده است. سياست متناقض روسيه بويژه در مورد برنامه هسته اي ايران خود را نمايان كرده است. با وجود اينكه روسيه تنها كشوري بود كه پس از كناره گيري كشورهاي غربي در مورد ادامه همكاري با ايران در زمينه هسته اي، به همكاري خود با ايران ادامه داد، اما از ابتداي بحران هسته اي ايران سعي كرده روابط خود را با غرب و ايران حفظ كند و منافع خود را از اين دعوا تامين كند. سياست هاي متناقض روسيه كه متاثر از متغيرهاي داخلي و خارجي مي باشد، باعث شده تا در اين پژوهش سعي شود علل تناقض رفتاري اين قدرت مورد بررسي قرار گرفته تا فهم روشن تري از اين سياست ها بعمل آيد. زيرا اشتباه محاسباتي باعث مي شود تا با اتكا و خوش بيني بيش از انتظار به روسيه و ظرفيت هاي واقعي سياست خارجي روسيه به نتيجه مطلوب نرسيم.