مفهوم امنيت از منظر رئاليسم،ليبراليسم،سازه انكاري و انتقادي

اين پژوهش در پي تجزيه و تحليل مفهوم امنيت در تئوري هاي گوناگون رئاليسم ليبراليسم سازه انگاري و انتقادي در طي ادوار گذشته و سير تكوين تئوري هاي سنتي تا كنون مي باشد.ظن غالب و مسلط بطور خاص در تفكر انديشمندان و سياستمداران اين مي باشد كه مفهوم امنيت به شكل سنتي هدف اوليه دولت ها براي بقا و حفظ خود در نهايت خودياري مي باشد .و رويكرد به مولفه امنيت در قالب مفروضات سنتي روابط بين الملل با ماهيت نظامي،سخت افزاري،و برداشت بدبينانه حاكم مي باشد.لذا كسب امنيت به شكل مطلق محوري حاكم بوده است.اما نويسنده پژوهش حاضر برانست كه با گذشت زمان و حاكم شدن ليبراليسم و در ادامه رشد مكاتب ذهني گرايان ما ديگر شاهد مفهوم ايستا و لايتغير مفهوم امنيت به شكل تعريف شده سنتي و رئاليستي نيستيم.لذا هم شاهد تغيير مفهوم امنيت در بازتعريف ان هستيم و همچنين گسترده شدن حوزه مفهوم امنيت در قالب موضوعات جديد و گوناگون هستيم.پژوهش حاضر با بررسي مباحث و اراي انديشمندان:چهار مكتب مذكور و با بررسي داده ها و يافته ها در پي پاسخ به اين سوال مي باشد كه مفهوم امنيت در سير و تكوين اين مكاتب چه تغييراتي را شامل شده است؟ پاسخ موقت اين مي باشد كه امنيت در گذار زمان در اين مكاتب كه داراي روش شناسي هستي شناسي و معرفت شناسي متفاوت مي باشند حوزه هاي موضوعي گوناگوني از موضوعات با تفاسير جديد را شامل مي شود.