پيامدهاي افراط‌گرايي ديني در خاورميانه بر سياست خارجي ايالات متحده در دوران بوش و اوباما

هدف اين پژوهش بررسي تغيير رويه سياست خارجي آمريكا در منطقه خاورميانه نسبت به افراط گرايي ديني است. براي مطالعه اين روند، توجه به نظريه سازه‌انگاري به عنوان مبناي سياست خارجي ايالات متحده ضرورت دارد بعد از تهاجم شوروي به افغانستان در دهه هشتاد ميلادي، آمريكا به منظور تقابل با اين امر به تشكيل، سازماندهي و پشتيباني گروه القاعده پرداخت. اما در پي حوادث 11 سپتامبر، بوش معناي جديدي وارد نظام بين‌الملل كرد و تروريسم و القاعده را به عنوان دشمن واقعي آمريكا بيان نمود و به منظور مقابله با آن به افغانستان و عراق حمله كرد و يكجانبه گرايي در سياست خارجي را در دستور كار قرار داد؛ هرچند اين سياست در دوره باراك اوباما مورد بازنگري قرار گرفت. بر اين اساس، سؤال اصلي اين پژوهش چنين است كه ظهور افراط گرايي ديني در خاورميانه چه تأثيري بر سياست خارجي آمريكا در قبال منطقه خاورميانه داشته است؟ در پاسخ به اين سوال فرض شده كه گسترش افراط‌گرايي ديني در خاورميانه موجب گسترش حضور و مداخلات نظامي آمريكا در اين منطقه شده است؛ با اين حال با مرور زمان مسئوليت مقابله با اين پديده از آمريكا به متحدان منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي اين كشور در خاورميانه واگذار شده است.