تنظيم داروي انسولين با استفاده از كنترل‌كننده فازي نوع 2 با برش‌هاي آلفا

كنترل ميزان تزريق انسولين در بيماران ديابتي كه مجهز به پمپ انسولين مي‌باشند چالش‌هاي بسياري را براي محققين ايجاد نموده است. وجود نامعيني‌هاي متعدد كه ناشي از تفاوت‌هاي فيزيولوژيكي در اشخاص متفاوت مي‌باشد به همراه فعاليت‌هاي گوناگوني كه هر شخص ممكن است در طول روز انجام دهد مي‌تواند چالش‌هاي تزريق مناسب انسولين را به بدن بيشتر نمايد. علاو‌ه بر اين، اثرگذاري با تاخير ورود كربوهيدرات در ميزان قند خون بدن، كنترل انسولين را پيچيده‌تر كرده و ممكن است باعث شرايط خطرناك هايپرگليسمي و يا هيپوگليسمي شود. در اين مقاله جهت كم اثر كردن نامعيني‌هاي ذاتي در مدل بيمار (مبتني بر مدل رياضي هوركا)، كنترل‌كننده‌هاي فازي نوع 2 عمومي با برش‌هاي آلفا پيشنهاد شده و براي پيش‌بيني ميزان قند خون در ساعت‌هاي بعدي از يك سيستم شبكه عصبي به همراه يك مدل رگرسيون خطي استفاده گرديده است. براي تنظيم بعضي از پارامترهاي كنترل‌كننده نيز الگوريتم ژنتيك استفاده شده است. براي بررسي اثر بخشي كنترل‌كننده، اختلال‌هاي متعددي در مدل و ورود كربوهيدرات در سيستم حلقه بسته در نظر گرفته شده است. نتايج شبيه‌سازي نشان مي‌دهد كه كنترل‌كننده طراحي شده مي‌تواند در شرايط متفاوت علاوه بر كنترل قند خون از بروز دو حالت خطرناك هايپرگليسمي و هيپوگليسمي جلوگيري نمايد.