ارائه مدل علّي تاب‌آوري تحصيلي بر اساس منبع كنترل (با واسطه‌گري درگيري تحصيلي): كاربرد تحليل مسير

پژوهش حاضر با هدف تبيين رابطه علّي بين درگيري تحصيلي، منبع كنترل و تاب آوري تحصيلي صورت گرفت. شركت كنندگان شامل 400 نفر از دانشجويان دانشگاه لرستان در سال تحصيلي 971396 بودند كه با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. به منظور اندازه گيري متغيرهاي پژوهش، از پرسشنامه‌هاي تاب آوري تحصيلي، منبع كنترل و درگيري تحصيلي استفاده شد. براي ارزيابي مدل پيشنهادي از نرم افزار آموس و روش تحليل مسير استفاده شد. يافته ها نشان داد كه، با توجه به مقادير شاخص هاي بدست آمده، داده ها با مدل تحقيق برازش دارد؛ منبع كنترل بيروني، متغيرهاي درگيري تحصيلي، مسأله محور و مثبت نگر بودن، مهارت‌هاي ارتباطي و جهت گيري آينده را به صورت مثبت پيش بيني مي كند؛ متغير درگيري تحصيلي قادر است مسأله محور و مثبت نگر بودن، مهارت‌هاي ارتباطي و جهت گيري آينده را به صورت مثبت و معنادار پيش بيني كند؛ منبع كنترل بيروني از طريق درگيري تحصيلي، تمامي ابعاد تاب آوري تحصيلي را به صورت معناداري پيش بيني كند. بنابراين و با توجه به نتايج بدست آمده بديهي است كه افزايش گرايش به منبع كنترل بيروني و به تبع آن افزايش ميزان درگيري تحصيلي باعث ارتقاي سطح مسأله محور و مثبت نگر بودن، مهارت‌هاي ارتباطي و جهت گيري آينده در دانشجوان مي شود