بهينه‌سازي خردايش ناشي از انفجار با رويكرد معدن-كارخانه در معدن شماره 1 سنگ آهن گل‌گهر

ميزان خردايش سنگ حاصل از انفجار نه تنها بر عمليات بارگيري و باربري تأثيرگذار است، بلكه بر فرآيندهاي پايين‌دستي نظير سنگ‌شكني و آسياكني هم تأثير مستقيم مي‌گذارد. ازآن جمله مي‌توان به ظرفيت آسيا‌هاي خودشكن و نيمه خودشكن اشاره كرد كه به توزيع ابعادي خوراك ورودي بسيار وابسته است. دراين تحقيق براي بهينه سازي خردايش ناشي از انفجار بر اساس رويكرد معدنكارخانه، تأثير خردايش ناشي از انفجار بر عملكرد آسيا‌هاي خودشكن و نيمه خودشكن در معدن شماره 1 سنگ آهن گل‌گهر بررسي شد. ابتدا وضعيت خردايش انفجارهاي معمول اين معدن در سنگ آهن (الگوي 6×5 متر) با روش آناليز تصويري مطالعه شد. همزمان وضعيت سختي سنگ ارسالي به سنگ‌شكن از انفجارهاي معمول معدن نيز بررسي شد. در مرحله بعد مدل مناسب براي پيش‌بيني خردايش الگوي انفجار معدن انتخاب شده و كارايي آن در پيش‌بيني خردايش سنگ حاصل از انفجار ارزيابي شد. سپس با بررسي 20 الگوي قابل اجرا در معدن، الگوي جديد 5×4 متر بر اساس ميزان خردايش و ساير عوامل فني و اقتصادي انتخاب و جايگزين الگوي معمول شد. بررسي عملكرد آسياها در معدن نشان داد كه در زمان اجراي الگوي پيشنهادي، به طور ميانگين، ظرفيت آسياها 8 درصد نسبت به ميانگين ساير ماه‌هاي سال افزايش يافته است. هم‌چنين انرژي ويژه خردايش به طور متوسط 5 درصد كاهش يافته است.