پهنه‌بندي توسعه يافتگي از منظر برنامه¬ريزي منطقه¬اي دفاعي استان سيستان و بلوچستان: مدل آناليز استان

توسعه يافتگي و درجه بندي يا پهنه بندي آن به عنوان يك مؤلفه اصلي در برنامه¬ريزي منطقه¬اي محسوب شده و توجّه برنامه¬ريزان به اين مورد بسيار بالا مي¬باشد. براي دستيابي به سطح بالاي كيفيت زندگي، توجّه به توسعه يافتگي استان يك امر ضروري است. به هر ميزان كه توسعه يافتگي استان بيشتر باشد، شاهد بالا رفتن سطح زندگي ساكنان استان خواهيم بود. دستيابي به سطح توسعه يافتگي استان بسط به شاخص¬هاي مورد ارزيابي مي¬باشد. بررسي و ارزيابي توسعه يافتگي استان سيستان و بلوچستان مي¬تواند يك مؤلفۀ اصلي در جهت برنامه¬ريزي صحيح استان براي ميل به رسيدن رفاه بيشتر و در نتيجه رضايتمندي ساكنان استان شود. هدف كلان پهنه بندي توسعه يافتگي استان سيستان و بلوچستان، هدف خُرد ارزيابي توسعه يافتگي استان در ابعاد اجتماعي – فرهنگي، اقتصادي و زيربنايي، مورد توجّه در اين پژوهش مي¬باشد. سؤال تحقيق نيز، ميزان توسعه يافتگي استان سيستان و بلوچستان در چه وضعيّتي است؟ مي¬باشد. پژوهش حاضر بر اساس هدف كاربردي و از نوع تحقيقات علمي مي¬باشد و بر اساس ماهيت و روش از روش توصيفي – تحليلي استفاده شده است. ماهيت داده¬هاي مورد استفاده كمّي است و شيوۀ گردآوري داده¬ها و اطلاعات ميداني و اسنادي مي¬باشد. چارچوب نگارش را مي¬توان بر پايۀ رابطۀ متقابل شاخص¬هاي توسعه در ابعاد اجتماعي-فرهنگي، اقتصادي و زيربنايي، جمع آوري اطلاعات از طريق مطالعات كتابخانه¬اي و تحقيقات ميداني (مصاحبه) و تهيۀ پرسشنامه صورت پذيرفته است. با بررسي مجموع ضرايب شاخص‌ها براي هر شهرستان، شهرستان‌هاي زاهدان، ايرانشهر، خاش، دلگان، زابل به لحاظ اولويت داراي بيشترين ميزان توسعه و بالاترين رتبه مي‌باشند.