اثربخشي درمان بين‌فردي فراشناختي بر آسيب‌هاي تعاملي زوجي مردان داراي علائم شخصيت خودشيفته: پژوهش مورد منفرد

اثربخشي درمان بين‌فردي فراشناختي بر آسيب‌هاي تعاملي زوجي مردان داراي علائم شخصيت خودشيفته: پژوهش مورد منفرد

خودشيفتگي پيامدهاي منفي بين‌فردي زيادي دارد و رابطه زناشويي بستري مناسب براي بسياري از اين پيامدها است. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير درمان بين‌فردي فراشناختي(MIT) بر آسيب‌هاي تعاملي زوجي مرد خودشيفته انجام‌ شد. در اين پژوهش، از روش پژوهش مورد منفرد با طرح A-B-A استفاده شده است. بدين منظور دو زوج (4 نفر) به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. براي مردان پس از تعيين موقعيت خط پايه 21 جلسه مداخله صورت گرفت و همزمان همسران آن‌ها نيز پرسشنامه‌ها را تكميل كردند. ابزار مورد استفاده مصاحبه نيمه‌ساختاريافته SCID، پرسشنامه شخصيت خودشيفته NPI-40 و پرسشنامه محقق ساخته‌ي آسيب‌هاي تعاملي بود. به‌منظور تجزيه و تحليل داده‌هاي گردآوري‌شده، از تحليل ديداري، شاخص روند و شاخص ثبات، درصد داده‌هاي غيرهمپوش و درصد داده‌هاي همپوش استفاده شد. درتحليل ديداري نمودار داده‌ها، مداخله در هر چهار آزمودني اثربخش بوده است. ميانگين نمرات از 66/212، 33/224، 00/193 و 66/245 براي هر چهار آزمودني در خط پايه به 00/101، 00/113، 66/84 و00/115 درموقعيت مداخله رسيد. درصد غيرهمپوشي داده‌ها (PND) در دو موقعيت خط پايه و مداخله براي چهار آزمودني 100 درصد بود. شاخص درصد بهبودي (MPI) نيز براي هر 4 آزمودني بالاتر از 50 درصد بود كه حاكي از معناداري باليني درمان بود. اين اثربخشي درمرحله پيگيري، همچنان مشهود بود. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه درمان MIT به دليل تمركز بر خودآگاهي، چرخه‌ها و طرح-واره‌هاي بين‌فردي مي‌تواند آسيب‌هاي تعاملي زوجي مردان خودشيفته را كاهش دهد.

Narcissism has many negative interpersonal consequences, and marital relationship is an appropriate context for many of these consequences. The present study aimed to investigate the efficacy of metacognitive interpersonal therapy on couple interactive damages in narcissistic man. In this research, a single subject method with A-B-A design was used. For this purpose, two couples (4 people) were selected through purposive sampling. For men, after determining the baseline level, 21 intervention sessions were performed and their wives completed questionnaires at the same time. Semi-structured interviews (SCID), narcissistic personality inventory (NPI-40) and researcher-made Interactive damages Inventory was used. In order to analyze the collected data, visual analysis, trend index and stability index, percentage of non-overlapping data (PND) and percentage of overlapping data (POD) were used. According to the visual analyses of the data diagrams, the intervention was effective on the 4 subjects. The mean scores of 4 subjects in the baseline have decreased from 212.66, 224.33, 193.0 and 245.66 to 101.0, 113.0, 84.66 and 115.0, respectively. The percentage of non-overlapping data (PND) in the two baseline and intervention situations for the 4 subjects was 100%. The maximum percentage of improvement (MPI) was higher than 50% for all 4 participants that indicated a clinically meaningful effect. This effectiveness was observ‌able in the follow-up stage. The results of this study showed that MIT due to focus on self-awareness, interpersonal circles and schemas can reduce the couple interactive damages of narcissistic man.