تحليل نشانه ‌شناختي الگوي تنش در داستان بعثت موسي (ع) در سوره طه

Semiotic Analysis of the Tensive Model in the Story of the Be'atat (Resurrection) of Moses (AS) in Surah al-Taha

ميدان عمليات گفتمان، شاكله گفتماني داستان را در قالب گسست پيوست بازنمايي مي كند. يكي از شاخصه هاي گفته پردازي ضماير شخصي و شناسه هاي مكاني و زماني، يعني تك واژه هاي دستوري هستند (من اينجا اكنون) (او آن ها آنجا - غير اكنون) كه در گفتمان داستاني بعثت موسي(ع) به شكل هاي مختلف به كار رفته اند و مدام در حال تغيير هستند. تغييرات تك واژه هاي دستوري درگفته پردازي موجب پيوست و گسست گفتماني در ماجراي بعثت موسي (ع) شده است كه توليد و دريافت معنا را به دنبال دارد. انفصال گفتماني با گسترش عوامل فرازماني و فرامكاني سبب بسط، كثرت و تعدد در سخن مي شود و راه را بر گشايش معناهاي غيرمنتظره در اين گفتمان داستاني مي گشايد. بر اين مبنا، دنياي جديدي از كنشگران و زمان ها و مكان هاي نامحدود باز مي شود كه خود موجب بسط و ايجاد معاني مختلف مي شود. اين پژوهش در صدد است ويژگي هاي گفته پردازي آيات بعثت حضرت موسي (ع) در سوره طه را با رويكرد نشانه شناختي تنشي مورد تحليل و تبيين قرار دهد. پس از تحليلنشانه شناختي تنشي گفتمان در آيات سوره طه مشخص شد كه رابطه تنشي بين كنشگر اصلي يعني خداوند و موسي(ع) بر اساس رابطه گسست و پيوست، نوساني از معاني را براي وي به دنبال دارد كه در اين مقاله به تفصيل درباره آن بحث شده است.

One of the most important and process-based schemas in the field of discourse is the "tensive process". According to this schema, a correlation occurs between the elements of semiotic sign, where meanings fluctuates from their less to the most highlighted forms. "The tensive structure" analyzes discourse on the basis of notions like intensity-extensity relationship in which meanings are formed and values are manifested. The present article seeks to explain and analyze the Story of the Be'that (Resurrection) of Moses (AS) in Surah Taha via a Semiotic Analysis of the Tensive Model, since this Surah is faced with a live discourse with a wide range of intensive-extensive correlation. In this paper, the authors use a semiotic analysis method, relying on the tensive model to answer these questions: How are new meanings created and valued in the interactive enunciation environment of God and Moses? 2. Based on what tensive model, the discourse process of the Be'that (Resurrection) of Moses (AS) is structured? 3. How does this discursive story act based on the tensive model in the enunciation, and shape the narrative process of discourse? The results of the present article showed that in the discourse process of the Be'that (Resurrection) of Moses (AS) in Surah Taha, God plays a key role as the enunciator. The narrative process of the Be'that (Resurrection) of Moses (AS) based on the tensive model analysis has three amplification, attenuation, and ascendant tensive model. In the discursive process of this story, the verses (9-11-12-13-17-18-19-21) sharply progress in the direction of joining the God-Moses enunciation space with the ascendant tensive model. The verses (14-15-16-22-23-24) with concurrent discontinuity-continuity form, act in the direction of concurrent amplification in the intensity-extensity correlation. Based on the tensive structure, the two verses 10 and 20 are in parallel with the descendant tensive model and in the direction of discursive discontinuity.