شماره ركورد :
1087856
عنوان مقاله :
همبستگي هوش هيجاني با خودكارآمدي در بيماران داراي استومي گوارشي
عنوان به زبان ديگر :
The Correlation of Emotional Intelligence and Self-efficacy in Patients with Intestinal Stoma
پديد آورندگان :
نصيري زيبا فريبا دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه داخلي جراحي , ساعتي مريم دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه داخلي جراحي , حقاني حميد دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده بهداشت
تعداد صفحه :
14
از صفحه :
31
تا صفحه :
44
كليدواژه :
هوش هيجاني , خودكارآمدي , استومي گوارشي , استوما
چكيده فارسي :
بيماران داراي استومي گوارشي دوره هايي از تنش هاي رواني و جسمي از جمله اختلال در خودكارآمدي را تجربه مي كنند. تصور مي شود عواملي مانند هوش هيجاني مي توانند با خودكارآمدي در بيماران، مرتبط باشند. اين مطالعه با هدف تعيين همبستگي هوش هيجاني با خودكارآمدي در بيماران داراي استومي گوارشي انجام شده است.روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي همبستگي بود كه با همكاري 155 نمونه (79 مرد، 76 زن) بيمار داراي استومي گوارشي ( كلستومي و ايلئوستومي) كه در سال 1397 به بيمارستان هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي ايران و انجمن استومي ايران مراجعه نمودند انجام يافت. روش نمونه گيري به شيوه در دسترس بود. ابزار پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعيت شناختي، پرسشنامه خودكارآمدي استومي و پرسشنامه هوش هيجاني schutte بود. تجزيه تجليل داده ها در نرم افزار spss نسخه 16 و با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي، آزمون anova و تي مستقل انجام شد.يافته ها: بر اساس نتايج ضريب همبستگي پيرسون، همبستگي مثبت و معني داري بين هوش هيجاني و خودكارآمدي وجود داشت (0.001>0=p) (0.49=r). هرچند كه بين هوش هيجاني با مشخصات جمعيت شناختي بيماران رابطه ي معني داري يافت نشد. اما بين خودكارآمدي با مشخصات جمعيت شناختي بيماران در بعد وضعيت تاهل ارتباط معني داري وجود داشت (0.03=p)، بدين صورت كه بيماران متاهل از سطح خودكارآمدي بالاتري برخوردار بودند.نتيجه گيري كلي: بيماراني كه هوش هيجاني بالاتري داشتند از سطوح خودكارآمدي بالاتري نيز برخوردار بودند، توصيه مي شود با برنامه ريزي و اجراي مداخلات آموزشي در زمينه ي هوش هيجاني، قدمي مثبت در جهت افزايش خودكارآمدي اين بيماران برداشته شود.
چكيده لاتين :
Patients with intestinal stoma experience periods of psychological and physical disorders, including disturbances in self-efficacy. It is presumed that factors such as emotional intelligence could be associated with self-efficacy in these patients. The present study aimed to determine the correlation between emotional intelligence and self-efficacy in patients with intestinal stoma. Materials & Methods: This descriptive-correlational study was conducted on 155 patients (79 men and 76 women) with intestinal stoma (colostomy and ileostomy) referring to the selected hospitals affiliated to Iran University of Medical Sciences and Iranian Ostomy Association in 2018. The patients were selected via convenience sampling. Data were collected using a demographic questionnaire, ostomy self-efficacy questionnaire, and Schutte self-report emotional intelligence test. Data analysis was performed in SPSS version 16 using descriptive and inferential statistics, including the analysis of variance (ANOVA) and independent t-test. Results: The results of Pearson's correlation-coefficient indicated a positive, significant correlation between emotional intelligence and self-efficacy (P<0.001; r=0.49). However, no significant associations were observed between demographic variables and emotional intelligence. On the other hand, self-efficacy was significantly correlated with the marital status of the patients (P=0.03), so that the married patients had higher self-efficacy compared to the single patients. Conclusion: According to the results, the patients with higher emotional intelligence had higher self-efficacy. Therefore, it is recommended that proper planning and educational interventions be implemented regarding emotional intelligence in order to enhance self-efficacy in patients with intestinal stoma.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
پرستاري ايران
فايل PDF :
7683942
عنوان نشريه :
پرستاري ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت