دو پديده تشكيل بافت پوششي و جمع شدگي در مديريت زخم هاي باز

The role of contraction and epithelialization in open wound management

دو پديده جمع شدگي و تشكيل بافت پوششي جديد كه به عنوان مراحلي از فاز ترميم در التيام زخم به وقوع مي پيوندند نقش مهمي در بسته شدن محل آسيب ديده ايفا مي كنند. جمع شدگي به كمك سلول هاي فيبروبلاست تغيير شكل يافته به نام ميوفيبروبلاست شكل مي گيرد و اين سلول ها با خاصيت كششي خود محيط زخم را تنگ كرده و لبه ها را به هم مي رسانند و پس از تماس دو ناحيه سالم اين روند متوقف مي گردد. اپي تلياليزاسيون هم با مهاجرت سلولهاي اپي تليال در سطح زخم، ناحيه آسيب ديده را مي پوشاند. اين سلول ها با ترشح آنزيم هايي مسير حركت خود در سطح زخم را باز كرده و بعد از رسيدن به سلول هاي مشابه متوقف مي شوند و بدين ترتيب محل زخم پوشش يافته و مشكلاتي از جمله از دست دادن مايعات و ورود اجرام ميكروبي به بدن مرتفع مي گردند.

The two phenomena of wound contraction and reepithelialization which occur as stages of the repair phase in healing of the wound play an important role in closing the damaged site. Contraction is formed by the transformation of the modified fibroblast cells called myofibroblasts, and these cells, through their tensile properties, pierce the wound's environment and cut the edges together, and after contacting the two healthy regions, this process stops. Epithelialization also covers the damaged area by migrating epithelial cells at the wound surface. These cells, by secretion of the enzymes, open their path of movement on the wound surface and, after reaching the same cells, stop and thus the location of the ulcer is covered and problems such as fluid loss and the entry of microbial objects to the body will be disappeared.