اثرات گسترش طبيعت‌گردي بر شبكه روابط اجتماعي ميان ساكنان روستا (مورد مطالعه: روستاي طبل/جزيره قشم)

با توجّه به اهميّت آثار اجتماعي در فرآيند برنامه ريزي توسعۀ گردشگري و از اين روي كه از جمله آثار اجتماعي گردشگري، تأثير آن بر روابط اجتماعي افراد است، در اين پژوهش تأثير طبيعت‌گردي بر روابط اجتماعي و الگوهاي ارتباطي افراد در روستاي طبل مورد مطالعه و بررسي قرارگرفت و افراد شاغل در بخش طبيعت گردي به دليل اينكه در ارتباط مستقيم با طبيعت گردان هستند، به عنوان جامعۀ مورد بررسي انتخاب شدند. براي نشان دادن ميزان و نوع اين تأثير، داده هاي جمع آوري شده از پرسش‌نامه با استفاده از روش تحليل شبكه اي و نرم‌افزارهاي UCINET، Visone و Netdraw و شاخص هاي مركزيت درجه، مركزيت بينابيني، مركزيت بردار ويژه و نقاط برشي، مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج بررسي شبكه‌هاي ارتباطات ميان افراد نشان داد كه مبناي اصلي ارتباطات ميان افراد را روابط قوم و خويشي و وجود طوايف مختلف در اين روستا تشكيل مي‌دهد و پس از آن دوستان و معتمدان محلي در رده‌هاي پايين تر قرار مي گيرند. از نكات منفي در مورد شبكه ارتباطات روستاي طبل اين است كه هيچ يك از كاركنان بخش طبيعت‌گردي به جز يك فرد، همكاران خود را به عنوان فرد مورد مشورت انتخاب نكرده‌اند. در نهايت پيشنهاد شد تا با شناسايي افرادي كه به عنوان نقاط برشي مشخص شده‌اند ويا داراي بيشترين مقادير مركزيت‌ها هستند، براي گسترش ارتباطات و تبديل شبكه موجود به يك شبكۀ منسجم و يكپارچه استفاده نمايند.