تحليل شبكه روابط ميان زنان شاغل در بخش گردشگري و غيرگردشگري در راستاي توسعۀ گردشگري در جزيره‌ هرمز

توسعه گردشگري در جزيره هرمز با توجه به قابليت‌هاي فراوان گردشگري، رو به افزايش بوده و زنان در آن، به طور مستقيم و بدون واسطه از گردشگران پذيرايي مي كنند. با توجه به تصويب كليات لايحۀ الحاق جزيرۀ هرمز به منطقۀ آزاد قشم در مجلس شوراي اسلامي و افزايش ورود گردشگران، سرمايه گذاران و بخش خصوصي به اين جزيره، امكان ايجاد تضادهايي ميان توسعه و ساختارها و شبكه هاي عرفي و سنتي موجود در ميان زنان جزيره هرمز وجود دارد. براين اساس، ضروري است كه شبكۀ روابط ميان زنان جزيره هرمز كه در فعاليت‌هاي گردشگري به طور گسترده‌اي اشتغال دارند، بررسي گردد. پژوهش حاضر با هدف شناسايي و تحليل شبكۀ روابط ميان زنان شاغل در بخش گردشگري و غيرگردشگري جزيره هرمز با استفاده از رويكرد تحليل شبكه اي انجام شد و داده‌هاي مورد نياز با پرسش از زنان شاغل در بخش گردشگري (شامل 13 نفر زنان شاغل در بخش آشپزي و 10 نفر زنان شاغل در بخش صنايع دستي) و بخش غيرگردشگري (شامل هشت نفر زنان شاغل در بخش خياطي) جمع‌آوري و وارد نرم‌افزار اِكسل شده و شبكه‌ها با استفاده از نرم افزار ويژن و بر اساس شاخص‌هاي مركزيت درجه دروني، درجه بيروني، بردار ويژه و جايگاه، ترسيم و تحليل شدند. نتايج پژوهش نشان داد كه زنان شاغل در بخش گردشگري نسبت به زنان شاغل در بخش غيرگردشگري داراي ارتباطات گسترده تري هستند، اما شاغل ‌بودن در بخش گردشگري يا غيرگردشگري تأثيري در ميزان قدرت اين زنان نداشته و قدرت آن ها ناشي از نحوۀ سازمان‌دهي و ارتباطات‌شان با كانون‌هاي قدرت خارج از جزيره است.