اولويت بندي انگيزه هاي گردشگران عراقي بازديد كننده از شهر مقدس مشهد

با وجودي كه در سال هاي اخير تحقيقات بسياري در مورد انگيزه هاي گردشگري انجام شده است، اما مي توان گفت تحقيق در مورد انگيزه هاي گردشگري مذهبي در دوران نوباوگي خود قرار دارد و مطالعات انگشت شماري در اين زمينه صورت گرفته است. محققان اين حوزه تا كنون در ايجاد تمايز ميان بخش هاي گردشگري مذهبي و زيارتي به اجماع دقيقي نرسيده اند. موفقيت بازاريابي مقصد بايد از طريق يك تحليل جامع از انگيزش گردشگران هدايت شود، و بدين دليل اين مقاله به بررسي و اولويت بندي انگيزه هاي گردشگران مذهبي عراقي پرداخته است. مرور ادبيات گذشته در مورد انگيزش نشان مي دهد كه تحليل انگيزه ها بر اساس دو بعد عوامل رانشي و كششي مورد قبول بسياري از پژوهشگران گردشگري بوده است. اين تحقيق توصيفي پيمايشي مبتني بر مطالعات اسنادي و كتابخانه اي و استفاده از پرسشنامه است. در اين مطالعه 385 پرسشنامه در ميان گردشگران عراقي شهر مشهد توزيع شد. 38 گويه و 10 متغير پنهان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل متغيرهاي اصلي از روش تحليل عاملي تأييدي بهره گرفته شد. پس از بازبيني نهايي، 247 پرسشنامه پذيرفته شدند. روايي، پايايي و برازش داده ها تأييد، و در نهايت براي رتبه بندي عوامل از آزمون فريدمن بهره گرفته شد. نتايج نشان داد كه در ميان عوامل رانشي انگيزه هاي معنوي و خودشكوفايي از بالاترين اولويت برخوردارند و بعد از آن انگيزه احترام و كسب پرستيژ، انگيزه خانوادگي، جست وجوي امنيت و آرامش، انگيزه تفريحي و فراغتي، انگيزه يادگيري و كنجكاوي، انگيزه فرهنگي و در ميان عوامل كششي به ترتيب انگيزه هاي مذهبي فرهنگي، جاذبه هاي تفريحي و ويژگي هاي زيرساختي قرار دارند.