مثبت‌انديشي در روان‌شناسي و تبيين سازه آن بر اساس منابع اسلامي

اين پژوهش با هدف توصيف و تحليل مثبت‌انديشي با دو رويكرد روان‌شناسي و اسلامي و طراحي سازه مثبت‌انديشي بر اساس انديشه اسلامي انجام‌شده است. روش پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي و همبستگي است. در بررسي حدود 3500 گزاره از منابع اسلامي اعم از آيات و روايات مربوط به موضوع، يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه سازه مثبت‌انديشي در نگاه معارف اسلامي ضمن اينكه وجوه تمايزي با مثبت‌انديشي در ادبيات روان‌شناسي دارد، داراي دو سطح است: سطح اول، شامل پنج مؤلفه شناخت و آگاهي، تفسير مثبت، اطمينان به حصول پيامد، اميد و رفتار همسو با مثبت‌انديشي است و سطح دوم، داراي چهل زير مؤلفه است. اين مفهوم از يك مفهوم كلي به نام ايمان نشاط گرفته است. روايي محتواي سازه مذكور توسط كارشناسان ديني و روان‌شناسي تأييدشده است و نظرات ايشان در اين مورد با روايي محتوايي، 0.97 و ميانگين ضريب همبستگي، 0.797 از توافق بالايي برخوردار است.